மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அஸ்ஸாபாத் - இந்தோனேசிய மொழிபெயர்ப்பு - ஸாபிக் நிறுவனம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Surah Aṣ-Ṣaffāt

வசனம்: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

1. Demi (rombongan malaikat) yang berbaris bersaf-saf,

வசனம்: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

2. demi (rombongan) yang mencegah dengan sungguh-sungguh,

வசனம்: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

3. demi (rombongan) yang membacakan peringatan,

வசனம்: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

4. sungguh, Tuhanmu benar-benar Esa.

வசனம்: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

5. Tuhan langit dan bumi dan apa yang berada di antara keduanya dan Tuhan tempat-tempat terbitnya matahari.

வசனம்: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

6. Sesungguhnya Kami telah menghias langit dunia (yang terdekat), dengan hiasan bintang-bintang.

வசனம்: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

7. Dan (Kami) telah menjaganya dari dari setiap setan yang durhaka,

வசனம்: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

8. mereka (setan-setan itu) tidak dapat mendengar (pembicaraan) para malaikat dan mereka dilempari dari segala penjuru,

வசனம்: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

9. untuk mengusir mereka dan mereka akan mendapat azab yang kekal,

வசனம்: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

10. kecuali (setan) yang mencuri (pembicaraan); maka ia dikejar oleh bintang yang menyala.

வசனம்: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

11. Maka tanyakanlah kepada mereka (musyrik Mekkah), "Apakah penciptaan mereka yang lebih sulit ataukah apa*(726) yang telah Kami ciptakan itu?" Sesungguhnya Kami telah menciptakan mereka dari tanah liat.

*726). Malaikat, langit, bumi, dan lain-lain.

வசனம்: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

12. Bahkan engkau (Muhammad) menjadi heran (terhadap keingkaran mereka) dan mereka menghinakan (engkau).

வசனம்: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

13. Dan apabila mereka diberi peringatan, mereka tidak mengindahkannya.

வசனம்: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

14. Dan apabila mereka melihat suatu tanda (kebesaran) Allah, mereka mengolok-olokkan.

வசனம்: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

15. Dan mereka berkata, "Ini tidak lain hanyalah sihir yang nyata.

வசனம்: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

16. Apabila kami telah mati dan telah menjadi tanah dan tulang-belulang, apakah benar kami akan dibangkitkan (kembali)?

வசனம்: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

17. Dan apakah nenek moyang kami yang telah terdahulu (akan dibangkitkan pula)?"

வசனம்: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

18. Katakanlah (Muhammad), "Ya, dan kamu akan terhina."

வசனம்: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

19. Maka sesungguhnya kebangkitan itu hanya dengan satu teriakan saja; maka seketika itu mereka melihatnya.

வசனம்: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

20. Dan mereka berkata, "Alangkah celaka kami!" (Kiranya) inilah hari pembalasan itu.”

வசனம்: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

21. Inilah hari keputusan*(727) yang dahulu kamu dustakan.

*727). Hari ketika Allah memberi keputusan dan balasan kepada hamba-hamba-Nya.

வசனம்: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

22. (Diperintahkan kepada malaikat), "Kumpulkanlah orang-orang yang zalim beserta teman sejawat mereka dan apa yang dahulu mereka sembah,

வசனம்: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

23. selain Allah, lalu tunjukkanlah kepada mereka jalan ke neraka.

வசனம்: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

24. Tahanlah mereka (di tempat perhentian), sesungguhnya mereka akan ditanya,

வசனம்: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

25. "Mengapa kamu tidak tolong-menolong?"

வசனம்: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

26. Bahkan mereka pada hari itu menyerah (kepada keputusan Allah).

வசனம்: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

27. Dan sebagian mereka menghadap kepada sebagian yang lain saling berbantah-bantahan.

வசனம்: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

28. (Pengikut-pengikut) mereka berkata (kepada pemimpin-pemimpin mereka), "Sesungguhnya kamulah yang dahulu datang kepada kami dari kanan."*(728) @திருத்தம் செய்யப்பட்டது

மூலம்(அசல் உரை)28. Sesungguhnya (pengikut-pengikut) mereka berkata (kepada pemimpin-pemimpin mereka), "Kamulah yang dahulu datang kepada kami dari kanan." வேறுபாட்டை எடுத்துப் பார்க்கவும்

*728). Pemimpin-pemimpin itu mendatangi pengikut-pengikutnya dengan membawa tipu muslihat yang memikat hati.

வசனம்: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

29. (Pemimpin-pemimpin) mereka menjawab, "(Tidak), bahkan kamulah yang tidak (mau) menjadi orang mukmin,

வசனம்: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

30. Sedangkan kami tidak berkuasa terhadapmu, bahkan kamu menjadi kaum yang melampaui batas.

வசனம்: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

31. Maka pantas putusan (azab) Tuhan menimpa kita; pasti kita akan merasakan (azab itu).

வசனம்: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

32. Maka kami telah menyesatkan kamu, sesungguhnya kami sendiri, orang-orang yang sesat.”

வசனம்: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

33. Maka sesungguhnya mereka pada hari itu bersama-sama merasakan azab.

வசனம்: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

34. Sungguh, demikianlah Kami memperlakukan terhadap orang-orang yang berbuat dosa.

வசனம்: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

35. Sungguh, dahulu apabila dikatakan kepada mereka, "Lā ilāha illallāh" (Tidak ada Tuhan yang berhak disembah melainkan Allah), mereka menyombongkan diri,

வசனம்: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

36. Dan mereka berkata, "Apakah kami harus meninggalkan sesembahan kami karena seorang penyair gila?" @திருத்தம் செய்யப்பட்டது

மூலம்(அசல் உரை)36. dan mereka berkata, "Apakah kami harus meninggalkan sesembahan karena seorang penyair gila?" வேறுபாட்டை எடுத்துப் பார்க்கவும்

வசனம்: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

37. Padahal dia (Muhammad) datang dengan membawa kebenaran dan membenarkan rasul-rasul (sebelumnya).

வசனம்: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

38. Sungguh, kamu pasti akan merasakan azab yang pedih.

வசனம்: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

39. Dan kamu tidak diberi balasan melainkan terhadap apa yang telah kamu kerjakan,

வசனம்: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

40. tetapi hamba-hamba Allah yang dibersihkan (dari dosa),

வசனம்: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

41. mereka itu memperoleh rezeki yang sudah ditentukan,

வசனம்: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

42. (yaitu) buah-buahan. Dan mereka orang yang dimuliakan,

வசனம்: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

43. di dalam surga yang penuh kenikmatan,

வசனம்: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

44. (mereka duduk) berhadap-hadapan di atas dipan-dipan.

வசனம்: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

45. Kepada mereka diedarkan gelas (khamar) dari mata air (surga), @திருத்தம் செய்யப்பட்டது

மூலம்(அசல் உரை)45. Kepada mereka diedarkan gelas (yang berisi air) dari mata air (surga), வேறுபாட்டை எடுத்துப் பார்க்கவும்

வசனம்: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

46. (warnanya) putih bersih, sedap rasanya bagi orang-orang yang minum.

வசனம்: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

47. Tidak ada di dalamnya efek khamar dan mereka tidak mabuk karenanya. @திருத்தம் செய்யப்பட்டது

மூலம்(அசல் உரை)47. Tidak di dalamnya (unsur) yang memabukkan dan mereka tidak mabuk karenanya. வேறுபாட்டை எடுத்துப் பார்க்கவும்

வசனம்: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

48. Dan di sisi mereka ada (bidadari-bidadari) yang bermata indah, dan membatasi pandangannya,

வசனம்: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

49. seakan-akan mereka adalah telur yang tesimpan dengan baik.

வசனம்: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

50. Lalu mereka berhadap-hadapan satu sama lain sambil bercakap-cakap.

வசனம்: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

51. Berkatalah salah seorang di antara mereka, “Sesungguhnya aku dahulu (di dunia) pernah mempunyai seorang teman,

வசனம்: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

52. yang berkata, “Apakah sesungguhnya kamu termasuk orang-orang yang membenarkan (hari berbangkit)?

வசனம்: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

53. Apabila kita telah mati dan telah menjadi tanah dan tulang-belulang, apakah kita benar-benar (akan dibangkitkan) untuk diberi pembalasan?”

வசனம்: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

54. Dia berkata, “Maukah kamu meninjau (temanku itu)?”

வசனம்: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

55. Maka dia meninjaunya, lalu dia melihat (teman)nya itu di tengah-tengah neraka menyala-nyala.

வசனம்: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

56. Dia berkata, "Demi Allah, engkau hampir mencelakakanku,

வசனம்: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

57. Dan sekiranya bukan karena nikmat Tuhanku pastilah aku termasuk orang-orang yang diseret (ke neraka).

வசனம்: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

58. Maka apakah kita tidak akan mati?

வசனம்: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

59. Kecuali kematian kita yang pertama saja (di dunia), dan kita tidak akan diazab (di akhirat ini)?”

வசனம்: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

60. Sungguh, ini benar-benar kemenangan yang agung.

வசனம்: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

61. Untuk (kemenangan) serupa ini, hendaklah beramal orang-orang yang mampu beramal.

வசனம்: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

62. Apakah (makanan surga) itu hidangan yang lebih baik ataukah pohon zaqqūm.

வசனம்: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

63. Sungguh, Kami menjadikan (pohon zaqqūm) sebagai azab bagi orang-orang yang zalim.

வசனம்: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

64. Sungguh, itu adalah pohon yang keluar dari dasar neraka Jahim,

வசனம்: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

65. mayangnya seperti kepala-kepala setan.

வசனம்: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

66. Maka sungguh, mereka benar-benar memakan sebagian darinya (buah pohon itu), dan mereka memenuhi perutnya dengan buahnya (zaqqūm).

வசனம்: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

67. Kemudian sungguh, setelah makan (buah zaqqūm) mereka mendapat minuman yang dicampur dengan air yang sangat panas. @திருத்தம் செய்யப்பட்டது

மூலம்(அசல் உரை)67. Kemudian sungguh, setelah makan (buah zaqqūm) mereka mendapat minuman yang dicampur dengan air yang sangat panas. வேறுபாட்டை எடுத்துப் பார்க்கவும்

வசனம்: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

68. Kemudian pasti tempat kembali mereka ke neraka Jahim.

வசனம்: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

69. Sesungguhnya mereka mendapati nenek moyang mereka dalam keadaan sesat,

வசனம்: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

70. lalu mereka tergesa-gesa mengikuti jejak (nenek moyang) mereka.

வசனம்: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

71. Dan sungguh, sebelum mereka (suku Quraisy), telah sesat sebagian besar dari orang-orang yang dahulu,

வசனம்: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

72. dan sungguh, Kami telah mengutus (rasul) pemberi peringatan di kalangan mereka.

வசனம்: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

73. Maka perhatikanlah bagaimana kesudahan orang-orang yang diberi peringtan itu,

வசனம்: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

74. kecuali hamba-hamba Allah yang disucikan (dari dosa).

வசனம்: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

75. Dan sungguh, Nuh telah berdoa kepada Kami, maka sungguh, Kamilah sebaik-baik yang memperkenankan doa.

வசனம்: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

76. Kami telah menyelamatkan dia dan pengikutnya dari bencana yang besar.

வசனம்: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

77. Dan Kami jadikan anak cucunya orang-orang yang melanjutkan keturunan.

வசனம்: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

78. Dan Kami abadikan untuk Nuh (pujian) di kalangan orang-orang yang datang kemudian;

வசனம்: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

79. "Kesejahteraan (Kami limpahkan) atas Nuh di seluruh alam."

வசனம்: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

80. Sungguh, demikianlah Kami memberi balasan kepada orang-orang yang berbuat baik.

வசனம்: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

81. Sungguh, dia termasuk di antara hamba-hamba Kami yang beriman.

வசனம்: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

82. Kemudian Kami tenggelamkan yang lain.

வசனம்: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

83. Dan sungguh, Ibrahim termasuk golongannya (Nuh).*(729)

*729). Nabi Ibrahim -'alaihissalām- termasuk golongan Nabi Nuh -'alaihissalām- dalam keimanan kepada Allah dan pokok-pokok ajaran agama.

வசனம்: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

84. (Ingatlah) ketika dia datang kepada Tuhannya dengan hati yang suci,*(730)

*730). Mengikhlaskan hatinya kepada Allah dengan sepenuhnya.

வசனம்: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

85. (Ingatlah) ketika dia berkata kepada ayahnya dan kaumnya, "Apakah yang kamu sembah itu?

வசனம்: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

86. Apakah kamu menghendaki kebohongan dengan sesembahan selain Allah itu?

வசனம்: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

87. Maka bagaimana anggapan kamu terhadap Tuhan seluruh alam?”

வசனம்: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

88. Lalu dia memandang sekilas ke bintang-bintang,

வசனம்: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

89. kemudian dia (Ibrahim) berkata, “Sesungguhnya aku sakit.”

வசனம்: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

90. Lalu mereka berpaling dari dia dan pergi meninggalkannya.

வசனம்: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

91. Kemudian dia (Ibrahim) pergi dengan diam-diam kepada berhala-berhala mereka; lalu dia berkata, "Mengapa kamu tidak makan?*(731)

*731). Mengejek berhala-berhala itu, karena dekat berhala itu banyak diletakkan makanan-makanan dengan baik sebagai sajian-sajian.

வசனம்: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

92. Mengapa kamu tidak menjawab?”

வசனம்: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

93. Lalu dihadapinya (berhala-berhala) itu sambil memukulnya dengan tangan kanannya.

வசனம்: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

94. Kemudian mereka (kaumnya) datang bergegas kepadanya.

வசனம்: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

95. Dia (Ibrahim) berkata, “Apakah kamu menyembah patung-patung yang kamu pahat itu?”

வசனம்: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

96. padahal Allah-lah yang menciptakan kamu dan yang kamu perbuat.”

வசனம்: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

97. Mereka berkata, “Buatlah (perapian) untuknya (membakar Ibrahim); lalu lemparkan dia ke dalam api yang menyala-nyala itu.”

வசனம்: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

98. Maka mereka bermaksud memperdayainya dengan (membakar)nya, (namun Allah menyelamatkannya), lalu kami jadikan mereka orang-orang yang hina.

வசனம்: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

99. Dan dia (Ibrahim) berkata, “Sesungguhnya aku harus pergi (menghadap) kepada Tuhanku, Dia akan memberi petunjuk kepadaku.*(732)

*732). Nabi Ibrahim -'alaihissalām- pergi ke suatu negeri untuk dapat menyembah Allah dan berdakwah.

வசனம்: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

100. Ya Tuhanku anugerahkanlah kepadaku (seorang anak) yang termasuk orang yang saleh.”

வசனம்: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

101. Maka Kami beri kabar gembira kepadanya dengan (kelahiran) seorang anak yang sangat sabar (Ismail).

வசனம்: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

102. Maka ketika anak itu sampai (pada umur) sanggup berusaha bersamanya, (Ibrahim) berkata, “Wahai anakku! Sesungguhnya aku bermimpi bahwa aku menyembelihmu. Maka pikirkanlah bagaimana pendapatmu!” Dia (Ismail) menjawab, “Wahai ayahku! Lakukanlah apa yang diperintahkan (Allah) kepadamu; insya Allah engkau akan mendapatiku termasuk orang yang sabar.”

வசனம்: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

103. Maka ketika keduanya telah berserah diri dan dia (Ibrahim) membaringkan anaknya atas pelipisnya, (untuk melaksanakan perintah Allah).

வசனம்: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

104. Lalu Kami panggil dia, “Wahai Ibrahim!

வசனம்: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

105. Sungguh, engkau telah membenarkan mimpi itu.”*(733) Sungguh, demikianlah Kami memberi balasan kepada orang-orang yang berbuat baik.

*733). Mempercayai bahwa mimpi itu benar dari Allah Subhānahu wata'āla dan wajib dilaksanakan.

வசனம்: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

106. Sesungguhnya ini benar-benar suatu ujian yang nyata.

வசனம்: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

107. Dan Kami tebus anak itu dengan seekor sembelihan yang besar.*(734)

*734). Setelah nyata kesabaran dan ketaatan Nabi Ibrahim -'alaihissalām- dan Nabi Ismail -'alaihissalām- maka Allah melarang menyembelih Nabi Ismail -'alaihissalām-. Untuk meneruskan kurban, Allah menggantinya dengan seekor sembelihan (kambing). Peristiwa ini menjadi dasar disyariatkannya kurban yang dilakukan pada Hari Raya Haji.

வசனம்: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

108. Dan Kami abadikan untuk Ibrahim (pujian) di kalangan orang-orang yang datang kemudian,

வசனம்: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

109. “Selamat sejahtera bagi Ibrahim.”

வசனம்: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

110. Demikianlah Kami memberi balasan kepada orang-orang yang berbuat baik.

வசனம்: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

111. Sungguh, dia termasuk hamba-hamba Kami yang beriman.

வசனம்: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

112. Dan Kami beri dia kabar gembira dengan kelahiran (Ishak) seorang nabi yang termasuk orang-orang yang saleh.

வசனம்: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

113. Dan Kami limpahkan keberkahan kepadanya dan kepada Ishak. Dan di antara keturunan keduanya ada yang berbuat baik dan ada (pula) yang terang-terangan berbuat zalim terhadap dirinya sendiri. @திருத்தம் செய்யப்பட்டது

மூலம்(அசல் உரை)113. Dan Kami limpahkan keberkahan kepadanya dan kepada Ishak. Dan di antara keturunan keduanya ada yang berbuat baik dan ada (pula) yang terang-terangan berbuat zalim dirinya sendiri. வேறுபாட்டை எடுத்துப் பார்க்கவும்

வசனம்: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

114. Dan sungguh, Kami telah melimpahkan nikmat kepada Musa dan Harun.

வசனம்: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

115. Dan Kami selamatkan keduanya dan kaumnya dari bencana yang besar,

வசனம்: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

116. dan Kami tolong mereka, sehingga jadilah mereka orang-orang yang menang.

வசனம்: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

117. Dan Kami berikan kepada keduanya Kitab yang sangat jelas,

வசனம்: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

118. dan Kami tunjukkan keduanya jalan yang lurus.

வசனம்: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

119. Dan Kami abadikan untuk keduanya (pujian) di kalangan orang-orang yang datang kemudian,

வசனம்: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

120. “Selamat sejahtera bagi Musa dan Harun.”

வசனம்: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

121. Demikianlah Kami memberi balasan kepada orang-orang yang berbuat baik.

வசனம்: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

122. Sungguh, keduanya termasuk hamba-hamba Kami yang beriman.

வசனம்: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

123. Dan sungguh, Ilyas benar-benar termasuk salah seorang rasul.

வசனம்: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

124. (Ingatlah) ketika dia berkata kepada kaumnya, “Mengapa kamu tidak bertakwa?

வசனம்: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

125. Patutkah kamu menyembah Ba'l dan kamu tinggalkan (Allah) sebaik-baik Pencipta,

*735). Ba`l adalah nama salah satu berhala dari orang Phunicia.

வசனம்: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

126. (yaitu) Allah Tuhan kamu dan Tuhan nenek moyang kamu yang terdahulu?”

வசனம்: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

127. Tetapi mereka mendustakannya (Ilyas), maka sungguh, mereka akan diseret (ke neraka),

வசனம்: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

128. kecuali hamba-hamba Allah yang disucikan (dari dosa).

வசனம்: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

129. Dan Kami abadikan untuk Ilyas (pujian) di kalangan orang-orang yang datang kemudian,

வசனம்: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

130. “Selamat sejahtera bagi Ilyas”

வசனம்: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

131. Demikianlah Kami memberi balasan kepada orang-orang yang berbuat baik.

வசனம்: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

132. Sungguh, dia termasuk hamba-hamba Kami yang beriman.

வசனம்: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

133. Dan sungguh, Luṭ benar-benar termasuk salah seorang rasul.

வசனம்: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

134. (Ingatlah) ketika Kami telah menyelamatkan dia dan pengikutnya semua,

வசனம்: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

135. kecuali seorang perempuan tua (istrinya) bersama-sama orang yang tinggal (di kota).

வசனம்: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

136. Kemudian Kami binasakan orang-orang yang lain.*(736)

*736). Mereka yang tinggal di kota yang tidak ikut bersama Nabi Luṭ -'alaihissalām-.

வசனம்: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

137. Dan sesungguhnya kamu (penduduk Mekkah) benar-benar akan melalui (bekas-bekas) mereka pada waktu pagi,

வசனம்: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

138. dan pada waktu malam. Maka mengapa kamu tidak mengerti?

வசனம்: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

139. Dan sungguh, Yunus benar-benar termasuk salah seorang rasul,

வசனம்: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

140. (ingatlah) ketika dia lari,*(737) ke kapal yang penuh muatan,

*737). Pergi meninggalkan kewajiban.

வசனம்: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

141. kemudian dia ikut diundi,*(738) ternyata dia termasuk orang-orang yang kalah (dalam undian).

*738). Undian diadakan karena muatan kapal sangat penuh. Kalau tidak dikurangi mungkin akan tenggelam. Oleh sebab itu diadakan undian. Siapa yang kalah dalam undian itu akan dilemparkan ke laut. Nabi Yunus -'alaihissalām- termasuk orang-orang yang kalah dalam undian itu sehingga dia dilemparkan ke laut.

வசனம்: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

142. Maka dia ditelan oleh ikan besar dalam keadaan tercela.*(739)

*739). Tercela karena dia lari meninggalkan kaumnya.

வசனம்: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

143. Maka sekiranya dia tidak termasuk orang yang banyak berzikir (bertasbih) kepada Allah,

வசனம்: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

144. niscaya dia akan tetap tinggal di perut (ikan itu) sampai hari berbangkit.

வசனம்: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

145. Kemudian Kami lemparkan dia ke daratan yang tandus, sedang dia dalam keadaan sakit.

வசனம்: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

146. Kemudian untuk dia Kami tumbuhkan sebatang pohon dari jenis labu.

வசனம்: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

147. Dan Kami utus dia kepada seratus ribu (orang) atau lebih,

வசனம்: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

148. sehingga mereka beriman, karena itu Kami anugerahkan kenikmatan hidup kepada mereka hingga waktu tertentu.

வசனம்: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

149. Maka tanyakanlah (Muhammad) kepada mereka (orang-orang kafir Mekkah), “Apakah anak-anak perempuan itu untuk Tuhanmu sedangkan untuk mereka anak-anak laki-laki?”*(740)

*740). Orang musyrik mengatakan bahwa Allah mempunyai anak-anak perempuan (malaikat), padahal mereka sendiri menganggap hina anak perempuan itu.

வசனம்: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

150. Apakah Kami menciptakan malaikat-malaikat berupa perempuan sedangkan mereka menyaksikan(nya)?

வசனம்: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

151. Ingatlah, sesungguhnya di antara kebohongannya mereka benar-benar mengatakan,

வசனம்: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

152. “Allah mempunyai anak.” Dan sungguh, mereka benar-benar pendusta.

வசனம்: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

153. Apakah Dia (Allah) memilih anak-anak perempuan daripada anak-anak laki-laki?

வசனம்: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

154. Mengapa kamu ini? Bagaimana (caranya) kamu menetapkan?

வசனம்: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

155. Maka mengapa kamu tidak memikirkan?

வசனம்: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

156. Ataukah kamu mempunyai bukti yang jelas?

வசனம்: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

157. (Kalau begitu) maka bawalah kitabmu jika kamu orang yang benar.

வசனம்: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

158. Dan mereka mengadakan (hubungan) nasab (keluarga) antara Dia (Allah) dan jin. Dan sungguh, jin telah mengetahui bahwa mereka pasti akan diseret (ke neraka).

வசனம்: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

159. Mahasuci Allah dari apa yang mereka sifatkan,

வசனம்: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

160. Kecuali hamba-hamba Allah*(741) yang disucikan (dari dosa).

*741). Golongan jin yang beriman.

வசனம்: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

161. Maka sesungguhnya kamu dan apa yang kamu sembah itu,

வசனம்: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

162. tidak akan dapat menyesatkan (seseorang) terhadap Allah,

வசனம்: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

163. kecuali orang-orang yang akan masuk ke neraka Jahim.

வசனம்: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

164. Dan tidak satu pun di antara kami (malaikat) melainkan masing-masing mempunyai kedudukan tertentu,

வசனம்: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

165. dan sesungguhnya Kami selalu teratur dalam barisan (dalam melaksanakan perintah Allah).

வசனம்: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

166. Dan sungguh, kami benar-benar terus bertasbih (kepada Allah).

வசனம்: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

167. Dan sesungguhnya mereka (orang kafir Mekkah) benar-benar pernah berkata,

வசனம்: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

168. "Sekiranya di sisi kami ada sebuah kitab dari (kitab-kitab yang diturunkan) kepada orang-orang dahulu,

வசனம்: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

169. tentu kami akan menjadi hamba Allah yang disucikan (dari dosa)."

வசனம்: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

170. Tetapi ternyata mereka mengingkarinya (Al-Qur`ān); maka kelak mereka akan mengetahui (akibat keingkarannya itu).

வசனம்: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

171. Dan sungguh, janji Kami telah tetap bagi hamba-hamba Kami yang menjadi rasul,

வசனம்: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

172. (yaitu) mereka itu pasti mendapat pertolongan.

வசனம்: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

173. Dan sesungguhnya tentara Kami*(742) itulah yang pasti menang.

*742). Rasul beserta pengikut-pengikutnya.

வசனம்: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

174. Maka berpalinglah engkau (Muhammad) dari mereka sampai waktu tertentu,*(743)

*743). Sampai Rasulullah -ṣallallāhu 'alaihi wa sallam- mempunyai kekuatan.

வசனம்: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

175. Dan lihatlah mereka, maka kelak mereka akan melihat (azab itu). @திருத்தம் செய்யப்பட்டது

மூலம்(அசல் உரை)175. danperlihatkanlahkepada mereka, maka kelak mereka akan melihat (azab itu). வேறுபாட்டை எடுத்துப் பார்க்கவும்

வசனம்: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

176. Maka apakah mereka meminta agar azab Kami disegerakan?

வசனம்: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

177. Maka apabila (siksaan) itu turun di halaman mereka, maka sangat buruklah pagi hari bagi orang-orang yang diperingatkan itu.*(744)

*744). Bukan waktu pagi tetapi sembarang waktu di mana orang-orang yang menyerang itu melakukan serangannya sebelum waktu subuh; maka orang-orang yang kalah, menderita kekalahannya pada waktu pagi.

வசனம்: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

178. Dan berpalinglah engkau dari mereka sampai waktu tertentu.

வசனம்: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

179. Dan lihatlah, maka kelak mereka akan melihat (azab itu). @திருத்தம் செய்யப்பட்டது

மூலம்(அசல் உரை)179. Dan perlihatkanlah, maka kelak mereka akan melihat (azab itu). வேறுபாட்டை எடுத்துப் பார்க்கவும்

வசனம்: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

180. Mahasuci Tuhanmu, Tuhan Yang Mahaperkasa dari sifat yang mereka katakan.

வசனம்: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

181. Dan selamat sejahtera bagi para rasul.

வசனம்: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

182. Dan segala puji bagi Allah Tuhan seluruh alam.