மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 146 அத்தியாயம் ஸூரா அஸ்ஸாபாத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இத்தாலிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

E piantammo per lui, in quella terra deserta, una pianta di zucca القرع , in modo che potesse fargli ombra e potesse mangiarne.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• سُنَّة الله التي لا تتبدل ولا تتغير: إنجاء المؤمنين وإهلاك الكافرين.

• La Legge di Allāh, che non cambia né varia: la salvezza dei credenti e la distruzione dei miscredenti.

• ضرورة العظة والاعتبار بمصير الذين كذبوا الرسل حتى لا يحل بهم ما حل بغيرهم.

• Sulla necessità di esortare e di prendere atto del destino di coloro che hanno smentito i messaggeri, in modo che non accada ciò che è accaduto a questi ultimi.

• جواز القُرْعة شرعًا لقوله تعالى: ﴿ فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ اْلْمُدْحَضِينَ ﴾.

• Sull'ammissibilità di tirare a sorte secondo la Shari'ah, in base a ciò che disse Allāh L'Altissimo (partecipò e fu tra coloro che vennero gettati in mare).