மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 39 அத்தியாயம் ஸூரா அத்தவ்பா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இத்தாலிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 39

إِلَّا تَنفِرُواْ يُعَذِّبۡكُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا وَيَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيۡـٔٗاۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

Se non partite, o credenti, per la Lotta per la causa di Allāh contro il nemico, Allāh vi punirà con l'oppressione, l'umiliazione e altro, e vi sostituirà con persone obbedienti ad Allāh, che quando è il momento di partire per la Lotta, lo fanno; e voi non fate alcun torto ad Allāh se siete avversi al Suo ordine: Egli non ha bisogno di voi, mentre voi avete bisogno di Lui. Allāh è Onnipotente, nulla può impedirGli di sostenere la Sua religione e il Suo Profeta senza il vostro appoggio.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• العادات المخالفة للشرع بالاستمرار عليها دونما إنكار لها يزول قبحها عن النفوس، وربما ظُن أنها عادات حسنة.

• Perseverare in abitudini avverse alla Shari'ah senza mai dissuadere da esse induce l'anima ad abituarsi alle nefandezze. Si potrebbe arrivare a pensare che esse siano buone abitudini.

• عدم النفير في حال الاستنفار من كبائر الذنوب الموجبة لأشد العقاب، لما فيها من المضار الشديدة.

• Il rifiuto di partire in guerra quando si viene chiamati ad essa è uno dei più grandi peccati, che merita la più grande punizione, per i grandi danni che ciò implica.

• فضيلة السكينة، وأنها من تمام نعمة الله على العبد في أوقات الشدائد والمخاوف التي تطيش فيها الأفئدة، وأنها تكون على حسب معرفة العبد بربه، وثقته بوعده الصادق، وبحسب إيمانه وشجاعته.

• Sulla virtù della serenità, che è segno della vastità della grazia di Allāh nei confronti del suddito nei momenti difficili e di paura, e nei momenti in cui i cuori stanno per esplodere; ciò avviene secondo la conoscenza che il suddito ha del suo Dio, e la fiducia nella Sua sincera promessa, e in base alla sua fede e al suo coraggio.

• أن الحزن قد يعرض لخواص عباد الله الصدِّيقين وخاصة عند الخوف على فوات مصلحة عامة.

In verità, lo sconforto potrebbe affliggere le persone più giuste, soprattutto quando vi è il timore di aver mancato di compiere cose utili alla comunità.