மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான குர்தி மொழிபெயர்ப்பு - பக்க எண் 23 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 146

ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ يَعۡرِفُونَهُۥ كَمَا يَعۡرِفُونَ أَبۡنَآءَهُمۡۖ وَإِنَّ فَرِيقٗا مِّنۡهُمۡ لَيَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

ئەوانەی پەروتوکەکانمان بۆ ناردن لە زانایانی جولەکە وگاورەکان، چاک دەزانن فەرمانی گۆڕینی قیبلە یەکێکە لە نیشانەکانی پێغەمبەرێتی موحەمەد (صلی اللە علیە وسلم) لای ئەوان، ھەروەک چۆن مناڵی خۆیان دەناسنەوە وجیای دەکەنەوە لە مناڵی تر، لەگەڵ ئەوەشدا ھێشتا کۆمەڵێک لەوان لەبەر حەسوودی وڕژدی وپیسی دەرونیان ئەو ڕاستیە دەشارنەوە کە موحەمەد ھێناویەتی، وە چاکیش دەزانن کە ئەو لەسەر ڕاستی وئاینی ھەقە.

வசனம்: 147

ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

ئا ئەو ھەق وڕاستیە لە پەروەردگارتەوەیە، دەسا تۆیش ئەی پێغەمبەر لەو کەسانە مەبە کە گومان و دوو دڵی ھەیە لە ڕاستی ودروستی.

வசனம்: 148

وَلِكُلّٖ وِجۡهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَاۖ فَٱسۡتَبِقُواْ ٱلۡخَيۡرَٰتِۚ أَيۡنَ مَا تَكُونُواْ يَأۡتِ بِكُمُ ٱللَّهُ جَمِيعًاۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

ھەموو ئومەت وگەلێک ڕووگە وقیبلەی خۆی ھەیە بە بەرجەستەیی یان بە مەعنەوی ڕووی تێ دەکات، ھەر لەوێشەوە گەل وئومەتەکان جیاوازیان تێکەوت لەسەر قیبلە وڕووگەکانیان ولەسەر ئەوەش کە خوای گەورە بۆی دەستنیشان کردبوون، جا جیاوازی بۆچوونەکانیان ھیچ زیاینێکی نیە ئەگەر بێتو بەفەرمان وشەرعی خوا بووبێت، ئێوەش ئەی باوەڕداران پێشبرێکی بکەن لەسەر ئەنجامدانی ئەو کارە چاکانەی کە فەرمانتان پێکراوە ئەنجامی بدەن، بێگومان خوای گەورە لە ھەر جێگا وشوێنێک بن لە ڕۆژی دواییدا کۆتان دەکاتەوە، بۆ ئەوەی پاداشتی کارەکانتان بداتەوە، بەڕاستی خوای گەورە بەدەسەڵاتە بەسەر ھەموو شتێکدا، وە خوای گەورە دەستەوسان نیە لە کۆکردنەوە و لێپرسینەوەتان.

வசனம்: 149

وَمِنۡ حَيۡثُ خَرَجۡتَ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۖ وَإِنَّهُۥ لَلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

ئەی پێغەمبەر خۆت و شوێنکەوتوانت لەھەر جێگایەک دەرچوون و ھاتنە دەرەوە، وە وویستان نوێژ بکەن ئەوا دەبێت ھە ڕوو لە مزگەوتی حەرام (کەعبە) بکەن، چونکە ئەوە ئەو ھەق وڕاستیەیە کە لە لایەن پەروەردگارتەوە نیگای بۆ کراوە، وە خوای گەورە بێ ئاگا نیە لەوەی ئەنجامی دەدەن، بەڵکو ئاگادارە بە ھەمووی و لەسەر ھەموویشی لێپرسینەوەتان لەگەڵدا دەکات.

வசனம்: 150

وَمِنۡ حَيۡثُ خَرَجۡتَ فَوَلِّ وَجۡهَكَ شَطۡرَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِۚ وَحَيۡثُ مَا كُنتُمۡ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمۡ شَطۡرَهُۥ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيۡكُمۡ حُجَّةٌ إِلَّا ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡ فَلَا تَخۡشَوۡهُمۡ وَٱخۡشَوۡنِي وَلِأُتِمَّ نِعۡمَتِي عَلَيۡكُمۡ وَلَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ

ئەی پێغەمبەر لەھەر جێگایەک دەرچوویت و لەھەر کوێیەک بوویت، وە ویستت نوێژ بکەیت، ئەوا ڕوو لە مزگەوتی حەرام (کەعبە) بکە، وە ئێوەش ئەی باوەڕداران لە ھەر جێگایەک بوون، وە ویستان نوێژ بکەن ئەوا ڕوو لەو قیبلەیە بکەن، بۆ ئەوەی خەڵکانی تر لە (جولەکە و گاورەکان) ھیچ بەڵگەیەکیان لە دژی ئێوە بەدەستەوە نەبێت، ئەوانەیان نەبێت کە لاسار و ستەمکارن کە ھەر بڕوبیانویان دەمێنێت و لەسەر سەرسەختی خۆیان بەردەوام دەبن، و بە بەڵگەی ھیچ و بێھوودە ڕوو بەڕووتان دەبنەوە، جا ئێوەش ھیچ لە پیلانی ئەو ستەمکارانە مەترسن، وە تەنھا لە پەروەردگارتان بترسن، ئەویش بە بەجێھێنانی فەرمانەکانی و دوورکەوتنەوە لە نەهی لێکراوەکانى، بێگومان خوای گەورە ڕووکردنە کەعبەی بۆ بەڕەوا زانیون تاوەکو نیعمەتەکانی خۆیتان بۆ تەواو بکات، بەوەی جیای کردوونەتەوە لە تەواوی ئوممەتەکانی تر، وە ھیدایەت و ڕێنمونی کردوون بۆ ڕووکردنە بەڕێزترین قیبلەی خەڵکی.

வசனம்: 151

كَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِيكُمۡ رَسُولٗا مِّنكُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتِنَا وَيُزَكِّيكُمۡ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَيُعَلِّمُكُم مَّا لَمۡ تَكُونُواْ تَعۡلَمُونَ

ھەروەک چۆن نیعمەتێکی تریشمان پێ بەخشین، کاتێک لەناو خۆتان پێغەمبەرێکمان بۆ ڕەوانە کردن، بەڵگە ونیشانە وئایەتەکانی خۆمانتان بەسەردا دەخوێنێتەوە، وە بەشتە چاک وباشەکانیش کە فەرمانمان پێکردووە پاکتان دەکاتەوە لە ژەنگ وژاری بت پەرستی، وە ڕێگریتان لێدەکات لە ئاکارە ناپەسەند و خووە خراپەکان، وە قورئانی پیرۆز وسوننەتان فێر دەکات، وە ئەو شتانەتان فێر دەکات لە کاروباری ئاین ودونیاتان کە نەتاندەزانین و شارەزای نەبوو بوون.

வசனம்: 152

فَٱذۡكُرُونِيٓ أَذۡكُرۡكُمۡ وَٱشۡكُرُواْ لِي وَلَا تَكۡفُرُونِ

بەدڵ ودەروون وگشت ئەندامەکانی جەستەتان یاد وزیکری من بکەن، منیش بە ستایش وپارێزگاری لێکردنتان یاد وزیکرتان دەکەم، چونکە پاداشتی ھەموو کارێک لە ھاوشێوەی خۆیەتی، وە شوکری ناز ونیعمەتەکانی من بکەن کە ڕژاندومە بەسەرتاندا، وە سپڵە مەبن و ناشکوری من مەکەن بەوەی ئینکاری ئەو ناز ونیعمەتانە بکەن، یان لەکاری خراپ و حەرامدا بەکاری بھێنن.

வசனம்: 153

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَعِينُواْ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّٰبِرِينَ

ئەی ئەوانەی باوەڕتان ھێناوە پەنا بەرنە بەر ئارامگرتن ونوێژکردن لە پێناو گوێڕایەڵێ من و تەسلیم بوون بە فەرمانەکانم، بێگومان خوای گەورە لەگەڵ کەسانی ئارامگردایە، وە سەرکەوتوویان دەکات و یارمەتیان دەدات.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• إطالة الحديث في شأن تحويل القبلة؛ لما فيه من الدلالة على نبوة محمد صلى الله عليه وسلم.

درێژەدان بە باسی گۆڕێنی قیبلە، بەڵگەیە لەسەر پێغەمبەرێتی موحەمەد (صلی اللە علیە وسلم).

• ترك الجدال والاشتغالُ بالطاعات والمسارعة إلى الله أنفع للمؤمن عند ربه يوم القيامة.

وازھێنان لە دەمەقاڵێ و خۆ خەریک کردن بە بەندایەتی وپەرستنی خوای گەورە، وپێشبڕکێ کردن لەسەر خوا لەخۆ ڕازی کردن باشترە بۆ باوەڕداران لە ڕۆژی دواییدا.

• أن الأعمال الصالحة الموصلة إلى الله متنوعة ومتعددة، وينبغي للمؤمن أن يسابق إلى فعلها؛ طلبًا للأجر من الله تعالى.

ئەو کردەوانەى بەندە دەگەیەنن بە خواى گەورە جیاواز و زۆرن و پێویستە بەندە کێبڕکێ بکات لە ئەنجامدانیان بۆ ئەوەى خواى گەورە پاداشتی بداتەوە.

• عظم شأن ذكر الله -جلّ وعلا- حيث يكون ثوابه ذكر العبد في الملأ الأعلى.

گەورەی یادی وزیکری خوای گەورە وباڵادەست، پاداشتەکەی ئەوەیە کە خوای گەورەش لەناو فریشتە بەرێزەکانی خۆی باسی بەندەکەی دەکات.