மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 65 அத்தியாயம் ஸூரா ஆஃபிர் - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 65

هُوَ ٱلۡحَيُّ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱدۡعُوهُ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَۗ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ئەو ئەو زاتەيە ھەمیشە زیندووە و ھەرگیز نامرێت، وە جگە لەو ھیچ پەرستراوێکی بەھەق بوونی نییە، بۆیە زۆر بەدڵسۆزی تەنھا ڕوو لەو بکەن و ھەر لەویش بپاڕێنەوە، وە ھیچ شتێک لەبەدیھێنراوەکانیدا مەکەن بەشەریک و ھاوەڵی، سوپاس و ستایش تێر و تەواو بۆ پەروەردگاری جیھانیان.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• دخول الدعاء في مفهوم العبادة التي لا تصرف إلا إلى الله؛ لأن الدعاء هو عين العبادة.

نزا و پاڕانەوە دەچنە ناو مانا و مەبەستی چەمکی پەرستنەوە، کە نابێت بۆ غەیری اللە تەعالا بکرێن، چونکە نزا و پاڕانەوە خۆیان خودی پەرستنن.

• نعم الله تقتضي من العباد الشكر.

ناز و نیعمەت و بەخششەکانی اللە تەعالا شوکر و سوپاس لەبەندەکان دەخوازن.

• ثبوت صفة الحياة لله.

سابت بوون و جێگیر بوونی سیفەتی ژیان و حەیات بۆ اللە تەعالا.

• أهمية الإخلاص في العمل.

گرنکی ئیخلاس و دڵسۆزی لەکار و کردەوەکاندا.