மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 121 அத்தியாயம் ஸூரா அத்தவ்பா - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 121

وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

وە ھیچ ماڵ و سامانێک نابەخشن کەم بێت یان زۆر، وە ھیچ شیو و دۆڵێک نابڕن بەرەو لای دوژمن بۆ جیھاد و تێکۆشان لە پێناوی خوادا ، ئیللا خوای گەورە ئەو کردەوە چاکانەیان بۆ ئەنوسێت لەبەخشین و بڕینی ڕێگا و سەفەر، تاوەکو خوای گەورە بە باشتر لەوەی ئەنجامیانداوە پاداشتیان بداتەوە.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

لەخوا ترسان و ڕاستگۆیی واجب و پێویستە، وە ھەردووکیشیان ھۆکاری ڕزگار بوونن لە فەوتان و تیاچوون و خەسارۆمەندی دین و دونیا.

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

گەورەیی فەزڵی ماڵ و سامان بەخشین لە پێناو خوای گەورە.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

شارەزا بوون لە دین واجب و پێویستە، وەک چۆن جیھاد و تێکۆشان واجب و پێویستە، وە دینیش بە ھەردووکیان بەرقەرار دەبێت.