மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 112 அத்தியாயம் ஸூரா அஸ்ஸாபாத் - الترجمة القيرغيزية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Жана ал Аллахка моюн сунуп жалгыз баласы Исмаилди курмандыкка чалгандыгынын сыйлыгы катары Биз ага пайгамбар жана такыба пенде боло турган Исхак аттуу балалуу болорун сүйүнчүлөдүк.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• قوله: ﴿فَلَمَّآ أَسْلَمَا﴾ دليل على أن إبراهيم وإسماعيل عليهما السلام كانا في غاية التسليم لأمر الله تعالى.

«Качан ал экөөсү моюн сунушканда» деген сөз – Ибрахим менен Исмаилдин Аллахтын буйругуна толук моюн сунгандарына далил болот.

• من مقاصد الشرع تحرير العباد من عبودية البشر.

Адамдарды адамга сыйынуудан бошотуу – шарияттын түпкү максаттарынан.

• الثناء الحسن والذكر الطيب من النعيم المعجل في الدنيا.

Алкыш-мактоолордун жана жакшы сөздөрдүн айтылуусу – бул дүйнөдө алдын ала берилген жакшылыктардан.