மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அஃராப் - லோஹியா மொழிபெயர்ப்பு - சர்வதேச அறிவியல் மற்றும் கலாச்சார சங்கம் - பக்க எண் 162 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 88

۞ قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَنُخۡرِجَنَّكَ يَٰشُعَيۡبُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَكَ مِن قَرۡيَتِنَآ أَوۡ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَاۚ قَالَ أَوَلَوۡ كُنَّا كَٰرِهِينَ

Abakhongo ba abafuru mubandu baye nibaboola mbu; “Ewe Shuaib, toto khwitsa okhukhuwuyia ewe halala nende balia bakhusuubila okhurula mulukongo lwefu, nohomba toto mukalushe mumilukha chiefu.” Naboola mbu; “Koo, kata (emilukha echo) nichiakhusinya?

வசனம்: 89

قَدِ ٱفۡتَرَيۡنَا عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا إِنۡ عُدۡنَا فِي مِلَّتِكُم بَعۡدَ إِذۡ نَجَّىٰنَا ٱللَّهُ مِنۡهَاۚ وَمَا يَكُونُ لَنَآ أَن نَّعُودَ فِيهَآ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّنَاۚ وَسِعَ رَبُّنَا كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمًاۚ عَلَى ٱللَّهِ تَوَكَّلۡنَاۚ رَبَّنَا ٱفۡتَحۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَ قَوۡمِنَا بِٱلۡحَقِّ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡفَٰتِحِينَ

Toto khulaba khuchishiile Nyasaye obubeyi nikhukalukha mumilukha chienyu Nyasaye namalile okhukhuhonokosia ehale nachio. Ne shikali khwifwe okhukalukha mumilukha echo tawe, okhuyiniakhwo Nyasaye wefu Omulesi niyenya. Obumanyi bwa Nyasaye wefu Omulesi baswana buli eshindu. Nyasaye niwakhwisikanga. Nyasaye wefu Omulesi, khubusilie eshina hakari wefu nende abandu befu khubwatoto, nawe newe owubusinjia eshina omulayi ushila boosi babusinjia eshina."

வசனம்: 90

وَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ لَئِنِ ٱتَّبَعۡتُمۡ شُعَيۡبًا إِنَّكُمۡ إِذٗا لَّخَٰسِرُونَ

Abakhoongo babakhayi mubandu baye nibaboola mbu; “Nimuyira mwaloonda amakhuwa ka Shuaib, toto awo mulaba abalalinyoola obukhala tawe.”

வசனம்: 91

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلرَّجۡفَةُ فَأَصۡبَحُواْ فِي دَارِهِمۡ جَٰثِمِينَ

Mana omurengo kweshialo kwoluyoka nikubabukula, mana nibubashiela mulukongo lwabu nibafumame, nibali emilambo.

வசனம்: 92

ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيۡبٗا كَأَن لَّمۡ يَغۡنَوۡاْ فِيهَاۚ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ شُعَيۡبٗا كَانُواْ هُمُ ٱلۡخَٰسِرِينَ

Balia abakatsula Shuaib nibaba shinga abalaliwo tawe. Balia abakatsula Shuaib nibo balanyoola obukhala tawe.

வசனம்: 93

فَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ يَٰقَوۡمِ لَقَدۡ أَبۡلَغۡتُكُمۡ رِسَٰلَٰتِ رَبِّي وَنَصَحۡتُ لَكُمۡۖ فَكَيۡفَ ءَاسَىٰ عَلَىٰ قَوۡمٖ كَٰفِرِينَ

Mana nabalekha, ne naboola mbu; “Enywe Abandu banje, ndabosilia oburume bwa Nyasaye wanje Omulesi, mana nebachelela, kho ndakhabelelela endie Abandu abakhayi?”

வசனம்: 94

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا فِي قَرۡيَةٖ مِّن نَّبِيٍّ إِلَّآ أَخَذۡنَآ أَهۡلَهَا بِٱلۡبَأۡسَآءِ وَٱلضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمۡ يَضَّرَّعُونَ

Ne shikhwaruma Omurumwa yesiyesi mulukongo tawe, halali khwatila abamenyamwo khubusandi nende khubutinyu; khobanyoole okhwihotselesia.

வசனம்: 95

ثُمَّ بَدَّلۡنَا مَكَانَ ٱلسَّيِّئَةِ ٱلۡحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَواْ وَّقَالُواْ قَدۡ مَسَّ ءَابَآءَنَا ٱلضَّرَّآءُ وَٱلسَّرَّآءُ فَأَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Mana khandi efwe nikhukalukhania habundu wa amabii okhuba andayi, mana nibatsililila, ne nibaboola mbu; “Obusandi nende omwikhoyo bianyoola bapapa befu.” Mana nikhubatila mapwoka nibashili okhumanya.