மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 166 அத்தியாயம் ஸூரா அந்நிஸா - الترجمة المليبارية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 166

لٰكِنِ اللّٰهُ یَشْهَدُ بِمَاۤ اَنْزَلَ اِلَیْكَ اَنْزَلَهٗ بِعِلْمِهٖ ۚ— وَالْمَلٰٓىِٕكَةُ یَشْهَدُوْنَ ؕ— وَكَفٰی بِاللّٰهِ شَهِیْدًا ۟ؕ

യഹൂദർ താങ്കളെ നിഷേധിക്കുന്നുവെങ്കിൽ തീർച്ചയായും -അല്ലാഹുവിൻ്റെ റസൂലേ!- അല്ലാഹു താങ്കൾക്ക് മേൽ അവതരിപ്പിച്ച ഖുർആനിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ താങ്കളുടെ സത്യസന്ധതക്ക് അവൻ സാക്ഷിയാകുന്നു. അല്ലാഹു തൻ്റെ അടിമകൾക്ക് അറിയിച്ചു നൽകാൻ ഉദ്ദേശിച്ച അവൻ്റെ അറിവാണ് അതിൽ അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്; അവന് ഇഷ്ടമുള്ളതും അവൻ തൃപ്തിപ്പെടുന്നതും ഏതെല്ലാമാണെന്നും, അവൻ വെറുക്കുന്നതും വിസമ്മതിക്കുന്നതും എന്തെല്ലാമാണെന്നും (അറിയിക്കുന്ന വിജ്ഞാനമാണ് അതിൽ ഉള്ളത്). അല്ലാഹു സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നതോടൊപ്പം മലക്കുകളും താങ്കൾ കൊണ്ടുവന്നതിൻ്റെ സത്യസന്ധതക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു. അല്ലാഹു തന്നെ സാക്ഷിയായി മതിയായവനാണ്; മറ്റാരുടെയും സാക്ഷ്യമില്ലെങ്കിലും അവൻ്റെ സാക്ഷ്യം മതി.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• إثبات النبوة والرسالة في شأن نوح وإبراهيم وغيرِهما مِن ذرياتهما ممن ذكرهم الله وممن لم يذكر أخبارهم لحكمة يعلمها سبحانه.

• നൂഹ്, ഇബ്രാഹീം തുടങ്ങിയവർക്കും അവരുടെ സന്താനപരമ്പരകളിലുള്ളവർക്കും പ്രവാചകത്വ(നുബുവ്വത്)വും അല്ലാഹുവിൻ്റെ സന്ദേശം എത്തിക്കാനുള്ള ബാധ്യത(രിസാലത്)യും ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന സ്ഥിരീകരണം. അവരിൽ അല്ലാഹു (ഖുർആനിൽ ചരിത്രം) പറഞ്ഞവരും അല്ലാത്തവരുമുണ്ട്. ചിലരെ പറയാതെ വിട്ടത് അല്ലാഹുവിന് അറിയുന്ന ഒരു യുക്തിയാലാണ്.

• إثبات صفة الكلام لله تعالى على وجه يليق بذاته وجلاله، فقد كلّم الله تعالى نبيه موسى عليه السلام.

• അല്ലാഹുവിൻ്റെ അസ്തിത്വത്തിനും മഹത്വത്തിനും യോജിച്ച നിലയിൽ അവന് സംസാരം എന്ന വിശേഷണമുണ്ട് എന്ന് സ്ഥിരീകരിക്കൽ. അല്ലാഹു അവൻ്റെ നബിയായ മൂസ -عَلَيْهِ السَّلَامُ- യോട് സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

• تسلية النبي محمد عليه الصلاة والسلام ببيان أن الله تعالى يشهد على صدق دعواه في كونه نبيًّا، وكذلك تشهد الملائكة.

• താൻ നബിയാണെന്ന നബി -ﷺ- യുടെ വാക്ക് സത്യമാണെന്നതിന് അല്ലാഹു സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് അറിയിച്ചു കൊണ്ട് അല്ലാഹു നബി -ﷺ- യെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്നു. അല്ലാഹുവിനോടൊപ്പം മലക്കുകളും അതിന് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു.