மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 104 அத்தியாயம் ஸூரா அல்மாயிதா - الترجمة المليبارية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 104

وَاِذَا قِیْلَ لَهُمْ تَعَالَوْا اِلٰی مَاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَاِلَی الرَّسُوْلِ قَالُوْا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَیْهِ اٰبَآءَنَا ؕ— اَوَلَوْ كَانَ اٰبَآؤُهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ شَیْـًٔا وَّلَا یَهْتَدُوْنَ ۟

ചില കന്നുകാലികളെ ഭക്ഷിക്കുന്നത് നിഷിദ്ധമാക്കുന്ന, അല്ലാഹുവിൻ്റെ മേൽ കള്ളം കെട്ടിച്ചമക്കുന്ന ഈ കൂട്ടരോട് 'ഹലാലും (അനുവദനീയം) ഹറാമും (നിഷിദ്ധം) വേർതിരിച്ചറിയാൻ അല്ലാഹു ഖുർആനിൽ അവതരിപ്പിച്ചതിലേക്കും, അല്ലാഹുവിൻ്റെ റസൂൽ -ﷺ- യുടെ ചര്യയിലേക്കും വരൂ' എന്ന് പറയപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞാൽ അവർ പറയും: ഞങ്ങളുടെ മുൻഗാമികളിൽ നിന്ന് ഞങ്ങൾ അനന്തരമായി സ്വീകരിച്ച വിശ്വാസങ്ങളും വാക്കുകളും പ്രവൃത്തികളും മതി ഞങ്ങൾക്ക്. എങ്ങനെയാണ് അവർക്കത് തൃപ്തികരമാവുക; അവരുടെ മുൻഗാമികൾക്ക് ഒന്നും തന്നെ അറിയില്ലായിരുന്നു. അവർ സത്യത്തിലേക്ക് സന്മാർഗം ലഭിക്കാത്തവരുമായിരുന്നു. അപ്പോൾ, അവരെക്കാൾ വിഡ്ഢിയും തീർത്തും വഴിപിഴച്ചവനുമായിട്ടുള്ളവനല്ലാതെ ഈ മുൻഗാമികളെ പിൻപറ്റുകയില്ല. അതിനാൽ ഇക്കൂട്ടർ തനി വിഡ്ഢികളും വഴിപിഴച്ചവരും തന്നെ.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• إذا ألزم العبد نفسه بطاعة الله، وأمر بالمعروف ونهى عن المنكر بحسب طاقته، فلا يضره بعد ذلك ضلال أحد، ولن يُسْأل عن غيره من الناس، وخاصة أهل الضلال منهم.

• തൻ്റെ സ്വന്തത്തെ കൊണ്ട് അല്ലാഹുവിനെ അനുസരിപ്പിക്കുകയും, തൻ്റെ കഴിവനുസരിച്ച് നന്മ കൽപ്പിക്കുകയും തിന്മ വിരോധിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരാൾക്ക് അതിന് ശേഷം മറ്റുള്ളവർക്ക് സംഭവിക്കുന്ന വഴികേട് ഒരു ഉപദ്രവവും ഉണ്ടാക്കുകയില്ല. സ്വന്തത്തെ കുറിച്ചല്ലാതെ ജനങ്ങളിൽ ആരെക്കുറിച്ചും അവൻ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയുമില്ല. പ്രത്യേകിച്ച് അവരിൽ വഴികേടിൻ്റെ ആളുകളായുള്ളവരെ കുറിച്ച് (അവൻ ഒരിക്കലും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നതല്ല).

• الترغيب في كتابة الوصية، مع صيانتها بإشهاد العدول عليها.

• അന്തിമ വസ്വിയ്യത് എഴുതി വെക്കാനുള്ള പ്രേരണ. എഴുതി വെക്കുന്നതിനൊപ്പം നീതിമാന്മാരെ അതിന് സാക്ഷി നിർത്തുകയും വേണം.

• بيان الصورة الشرعية لسؤال الشهود عن الوصية.

• (മരണപ്പെട്ട ഒരു വ്യക്തിയുടെ) വസ്വിയ്യതിനെ കുറിച്ച് അതിന് സാക്ഷികളായവരോട് ചോദിക്കേണ്ട രൂപമെങ്ങനെ എന്ന് ഈ ആയത്തുകളിൽ വിശദീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.