மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 107 அத்தியாயம் ஸூரா அல்மாயிதா - الترجمة المليبارية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 107

فَاِنْ عُثِرَ عَلٰۤی اَنَّهُمَا اسْتَحَقَّاۤ اِثْمًا فَاٰخَرٰنِ یَقُوْمٰنِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِیْنَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْاَوْلَیٰنِ فَیُقْسِمٰنِ بِاللّٰهِ لَشَهَادَتُنَاۤ اَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَیْنَاۤ ۖؗ— اِنَّاۤ اِذًا لَّمِنَ الظّٰلِمِیْنَ ۟

(അവരെ കൊണ്ട്) സാക്ഷ്യം പറയിപ്പിച്ചതിന് ശേഷം സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞതിലും ശപഥം ചെയ്തു പറഞ്ഞതിലും അവരുടെ കളവ് വ്യക്തമാവുകയോ, ചതി പ്രകടമാവുകയോ ചെയ്താൽ അവരുടെ സ്ഥാനത്ത് മരണപ്പെട്ട വ്യക്തിയോട് ഏറ്റവും അടുപ്പമുള്ള രണ്ട് പേർ എന്താണോ ന്യായമായിട്ടുള്ളത് അതിന് സാക്ഷ്യം വഹിക്കുകയും, അത് ശപഥം ചെയ്തു പറയുകയും ചെയ്യട്ടെ. അല്ലാഹുവിൻ്റെ പേരിൽ സത്യം ചെയ്തു കൊണ്ട് അവർ ഇപ്രകാരം പറയട്ടെ: അവർ തങ്ങളുടെ സത്യസന്ധതക്കും വിശ്വസ്തതക്കും നൽകുന്ന സാക്ഷ്യത്തെക്കാൾ കൂടുതൽ അർഹമായിട്ടുള്ളത് അവർ കളവു പറയുകയും വഞ്ചിക്കുകയുമാണെന്ന ഞങ്ങളുടെ സാക്ഷ്യമാകുന്നു. ഞങ്ങൾ കള്ളസാക്ഷ്യം പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഞങ്ങൾ കള്ള സാക്ഷ്യം ചെയ്തുവെങ്കിൽ അല്ലാഹുവിൻ്റെ അതിർവരമ്പുകൾ ലംഘിച്ച അതിക്രമികളിൽ പെട്ടവർ തന്നെയാകുന്നു തീർച്ചയായും നാം.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• إذا ألزم العبد نفسه بطاعة الله، وأمر بالمعروف ونهى عن المنكر بحسب طاقته، فلا يضره بعد ذلك ضلال أحد، ولن يُسْأل عن غيره من الناس، وخاصة أهل الضلال منهم.

• തൻ്റെ സ്വന്തത്തെ കൊണ്ട് അല്ലാഹുവിനെ അനുസരിപ്പിക്കുകയും, തൻ്റെ കഴിവനുസരിച്ച് നന്മ കൽപ്പിക്കുകയും തിന്മ വിരോധിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരാൾക്ക് അതിന് ശേഷം മറ്റുള്ളവർക്ക് സംഭവിക്കുന്ന വഴികേട് ഒരു ഉപദ്രവവും ഉണ്ടാക്കുകയില്ല. സ്വന്തത്തെ കുറിച്ചല്ലാതെ ജനങ്ങളിൽ ആരെക്കുറിച്ചും അവൻ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയുമില്ല. പ്രത്യേകിച്ച് അവരിൽ വഴികേടിൻ്റെ ആളുകളായുള്ളവരെ കുറിച്ച് (അവൻ ഒരിക്കലും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നതല്ല).

• الترغيب في كتابة الوصية، مع صيانتها بإشهاد العدول عليها.

• അന്തിമ വസ്വിയ്യത് എഴുതി വെക്കാനുള്ള പ്രേരണ. എഴുതി വെക്കുന്നതിനൊപ്പം നീതിമാന്മാരെ അതിന് സാക്ഷി നിർത്തുകയും വേണം.

• بيان الصورة الشرعية لسؤال الشهود عن الوصية.

• (മരണപ്പെട്ട ഒരു വ്യക്തിയുടെ) വസ്വിയ്യതിനെ കുറിച്ച് അതിന് സാക്ഷികളായവരോട് ചോദിക്കേണ്ട രൂപമെങ്ങനെ എന്ന് ഈ ആയത്തുകളിൽ വിശദീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.