மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அஹ்ஸாப் - மூரிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 423 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 36

وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٖ وَلَا مُؤۡمِنَةٍ إِذَا قَضَى ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَمۡرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ ٱلۡخِيَرَةُ مِنۡ أَمۡرِهِمۡۗ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلٗا مُّبِينٗا

Lɑ kɑ segd ne sɩd-kõɑt rɑoog lɑ sɩd-kõɑt-poɑk tɩ Wẽnd lɑ A Tẽn-tʋʋmã sã n gãneg yell bʋʋd n sε bɩ b le tɑll yɑm-yãkr b yellã pʋgẽ ye, lɑ ned ning sẽn kɩɩs-ɑ Wẽnd lɑ A Tẽn-tʋʋmã rẽnd ɑ menemɑ meneng sẽn yɑɑ vẽenegɑ.

வசனம்: 37

وَإِذۡ تَقُولُ لِلَّذِيٓ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَأَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِ أَمۡسِكۡ عَلَيۡكَ زَوۡجَكَ وَٱتَّقِ ٱللَّهَ وَتُخۡفِي فِي نَفۡسِكَ مَا ٱللَّهُ مُبۡدِيهِ وَتَخۡشَى ٱلنَّاسَ وَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَىٰهُۖ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيۡدٞ مِّنۡهَا وَطَرٗا زَوَّجۡنَٰكَهَا لِكَيۡ لَا يَكُونَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ حَرَجٞ فِيٓ أَزۡوَٰجِ أَدۡعِيَآئِهِمۡ إِذَا قَضَوۡاْ مِنۡهُنَّ وَطَرٗاۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ مَفۡعُولٗا

(Lɑ tẽeg sɑsɑ ning) fo sẽn wɑ n yet fo sẽn mɑɑn-ɑ soɑb neer tɩ Wẽnd mɑɑn-ɑ neerã: "tɑll f pɑgã lɑ f zoe Wẽnde". Lɑ fo solgd f mengẽ wã yell ningɑ Wẽnd sẽn nɑ n vẽneg-ɑ, lɑ fo zoet nebã, lɑ yɑool n yɑɑ Wẽnd lɑ fo sõmb n zoe. Lɑ a Zɑyd sẽn wɑ n bɑs pɑgã, Tõnd kẽes-ɑ-lɑ kãɑdem pʋgẽ (Tõnd loe-ɑ-lɑ fur) n kõ foo, bʋɩl yĩng tɩ yell rɑ zĩnd sɩd-kõɑtbã yĩng b kom-yõgdsã pɑgbã pʋgẽ, tɩ b sã n bɑs-bɑ tɩ bãmb wẽneg n nɑ n furb-bɑ, lɑ Wẽnd yel-rɑtmã yɑɑ bũmb sẽn yɩt tɩlɑe.

வசனம்: 38

مَّا كَانَ عَلَى ٱلنَّبِيِّ مِنۡ حَرَجٖ فِيمَا فَرَضَ ٱللَّهُ لَهُۥۖ سُنَّةَ ٱللَّهِ فِي ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلُۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ قَدَرٗا مَّقۡدُورًا

Yel kɑe ne Nabiyaamã, Wẽnd sẽn kõ-a sor yell ning pʋgẽ ye; yɑɑ Wẽnd yell sẽn dɑ sɩng n beẽ sẽn loog-b pĩndã zugu, lɑ Wẽnd yel-dɑtmã yɑɑ sẽn korde tɩ nɑ n yɩ tɩlɑe.

வசனம்: 39

ٱلَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَٰلَٰتِ ٱللَّهِ وَيَخۡشَوۡنَهُۥ وَلَا يَخۡشَوۡنَ أَحَدًا إِلَّا ٱللَّهَۗ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا

Tẽn-tʋʋm kãnsã tɑɑsdɑ Wẽnd tẽn-tʋmdã lɑ b zoet-A lɑ b kɑ zoet ned ba ɑ ye sã n kɑ Wẽnde, lɑ Wẽnd geelgã A yemsã tʋʋmã sek yã.

வசனம்: 40

مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٖ مِّن رِّجَالِكُمۡ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّـۧنَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا

A Mohɑmmɑd kɑ yɩ n yɑɑ yãmb roɑpã ba a yembr bɑɑbɑ ye, lɑ sẽn be bɑlɑ, a yɑɑ Wẽnd Tẽn-tʋʋm n yɑɑ Nabiyaam-rãmbɑ pidsdɑ, lɑ Wẽnd yɩɩme n yɑɑ mit ne bũmb fãɑ.

வசனம்: 41

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ ذِكۡرٗا كَثِيرٗا

Yãmb ɑ sẽn kõb sɩdɑ! Tẽeg-y Wẽnde (yʋʋrã/yelle), tẽegr sẽn wɑooge.

வசனம்: 42

وَسَبِّحُوهُ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلًا

Lɑ y yɩlg-A yibeoog lɑ zɑɑbre.

வசனம்: 43

هُوَ ٱلَّذِي يُصَلِّي عَلَيۡكُمۡ وَمَلَٰٓئِكَتُهُۥ لِيُخۡرِجَكُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۚ وَكَانَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَحِيمٗا

Yẽndɑ n yolsd yãmbɑ lɑ A pẽgd-yã, t'A Mɑlεk-rãmbɑ me kot Wẽnd n kõt yãmbɑ sẽn nɑ yɩl t'A yiis yãmb ligsẽ wã n kẽng vẽenmẽ wã, lɑ A yɩɩme n yɑɑ yoɑlsdɑ ne sɩd-kõɑtbã.