மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 47 அத்தியாயம் ஸூரா அந்நம்ல் - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 47

قَالُوا اطَّیَّرْنَا بِكَ وَبِمَنْ مَّعَكَ ؕ— قَالَ طٰٓىِٕرُكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُوْنَ ۟

قوم يې په حق کې د ضد کولو له امله ورته وويل: موږ په تا او په هغو مؤمنانو پورې بد شاګوم نيولی چې ستا سره دي، صالح عليه السلام هغوی ته وويل: له بدفالۍ کوم بد مصيبت نه يې را ګرځولي، له الله سره پوهه ده له هغه هيڅ پټ نه دي، بلکې تاسو يو داسې قوم ياست چې ازمويل کېږئ په هغه خير چې درته پراخه کيږي او په هغه شر چې درته رسيږي.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.

له ګناهونو بښنه غوښتل د الله د رحمت لامل کيږي.

• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.

پر اشخاصو او شيانو بدشاګوم نيول د مؤمنانو له صفتونو څخه نه دي.

• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.

د حق د څښتنانو په اړه په شر او چل کولو کې په يوه خوله کېدلو پايله بده وي.

• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.

د بد کارۍ اعلان کول له پټولو يې ډېر بد کار دی.

• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.

پر فاسقانو او فاجرانو انکار کول او بد ويل واجب دي.