Prijevod značenja Ajet 47 Sura Sura en-Neml - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Enciklopedija Kur'ana

Ajet: 47

قَالُوا اطَّیَّرْنَا بِكَ وَبِمَنْ مَّعَكَ ؕ— قَالَ طٰٓىِٕرُكُمْ عِنْدَ اللّٰهِ بَلْ اَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُوْنَ ۟

قوم يې په حق کې د ضد کولو له امله ورته وويل: موږ په تا او په هغو مؤمنانو پورې بد شاګوم نيولی چې ستا سره دي، صالح عليه السلام هغوی ته وويل: له بدفالۍ کوم بد مصيبت نه يې را ګرځولي، له الله سره پوهه ده له هغه هيڅ پټ نه دي، بلکې تاسو يو داسې قوم ياست چې ازمويل کېږئ په هغه خير چې درته پراخه کيږي او په هغه شر چې درته رسيږي.

Poruke i pouke ajeta na ovoj stranici:

• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.

له ګناهونو بښنه غوښتل د الله د رحمت لامل کيږي.

• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.

پر اشخاصو او شيانو بدشاګوم نيول د مؤمنانو له صفتونو څخه نه دي.

• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.

د حق د څښتنانو په اړه په شر او چل کولو کې په يوه خوله کېدلو پايله بده وي.

• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.

د بد کارۍ اعلان کول له پټولو يې ډېر بد کار دی.

• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.

پر فاسقانو او فاجرانو انکار کول او بد ويل واجب دي.