மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 49 அத்தியாயம் ஸூரா அஸ்ஸுமர் - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 49

فَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ؗ— ثُمَّ اِذَا خَوَّلْنٰهُ نِعْمَةً مِّنَّا ۙ— قَالَ اِنَّمَاۤ اُوْتِیْتُهٗ عَلٰی عِلْمٍ ؕ— بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَّلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

کله چې کافر انسان ته ناروغي، بې وزلي یا د دې په شانته بل څه مصیبت ورسيږي، نو موږ رابولي ترڅو دغه رسېدلې ستونزه ترې لیرې کړو، بيا چې کله د روغتيا او مال پېرزوينه پرې وکړو، کافر وايي: دا الله زما د پوهې له امله راکړي دي چې زه يې وړ وم، خو سمه خبره دا ده چې دا ازميښت او استدراج دی، خو ډېری کافران په دغه نه پوهيږي، نو پر هغه څه غره کيږي چې الله پرې پېرزو کړي دي.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• النعمة على الكافر استدراج.

پر کافر پېرزوينه يو استدراج وي.

• سعة رحمة الله بخلقه.

د الله د رحمت پراخوالی پخپل مخلوق.

• الندم النافع هو ما كان في الدنيا، وتبعته توبة نصوح.

ګټوره پښېماني هغه ده چې په دنيا کې وي او نصوح توبه ورپسې وي.