மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அத்தவ்பா - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 189 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 14

قَاتِلُوْهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللّٰهُ بِاَیْدِیْكُمْ وَیُخْزِهِمْ وَیَنْصُرْكُمْ عَلَیْهِمْ وَیَشْفِ صُدُوْرَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِیْنَ ۟ۙ

له هغو سره وجنګېږئ، الله به ستاسي په لاسونو هغوى ته سزا وركړي او هغوى به ذليل او خوار كړي او د هغو په مقابل كې به ستاسي مرسته وكړي او د ډېرو مومنانو زړونه به يخ كړي.

வசனம்: 15

وَیُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوْبِهِمْ ؕ— وَیَتُوْبُ اللّٰهُ عَلٰی مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ عَلِیْمٌ حَكِیْمٌ ۟

او د هغوى د زړونو تاو به ايسته كړي او چاته يې چې خوښه شي د توبې توفيق به هم وركړي، الله په هر څه پوهېدونكى حكمت والا دى.

வசனம்: 16

اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تُتْرَكُوْا وَلَمَّا یَعْلَمِ اللّٰهُ الَّذِیْنَ جٰهَدُوْا مِنْكُمْ وَلَمْ یَتَّخِذُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَلَا رَسُوْلِهٖ وَلَا الْمُؤْمِنِیْنَ وَلِیْجَةً ؕ— وَاللّٰهُ خَبِیْرٌ بِمَا تَعْمَلُوْنَ ۟۠

آيا تاسي دا ګڼلې ده چې همداسې به پريښودل شئ پداسې حال كې چې تر اوسه پورې خو الله دا نده څرګنده كړې چې له تاسي نه څوك هغه كسان دي چې هغوى (د هغه په لاره كې) سرښندنه وكړه او له الله او پېغمبر او مومنانو څخه پرته يې څوك صميمي دوست ونه نيوه، تاسي چې څه كوئ الله ورڅخه خبر دى.

வசனம்: 17

مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِیْنَ اَنْ یَّعْمُرُوْا مَسٰجِدَ اللّٰهِ شٰهِدِیْنَ عَلٰۤی اَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ حَبِطَتْ اَعْمَالُهُمْ ۖۚ— وَفِی النَّارِ هُمْ خٰلِدُوْنَ ۟

مشركانو سره نه ښايي چې د الله جوماتونه ودان كړي, حال دا چې خپله پر ځانونو د كفر شاهدي وايي، د هغوى عملونه خو ضايع شوي او تل ترتله به په اور كې اوسېدونكي وي.

வசனம்: 18

اِنَّمَا یَعْمُرُ مَسٰجِدَ اللّٰهِ مَنْ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْاٰخِرِ وَاَقَامَ الصَّلٰوةَ وَاٰتَی الزَّكٰوةَ وَلَمْ یَخْشَ اِلَّا اللّٰهَ ۫— فَعَسٰۤی اُولٰٓىِٕكَ اَنْ یَّكُوْنُوْا مِنَ الْمُهْتَدِیْنَ ۟

خبره داده چې د الله جوماتونه يوازې هغه څوك ودانوي چې په الله او د آخرت په ورځ ايمان لري، لمونځ ترسره كوي، زكات وركوي او الله نه پرته، له بل چا نه وېريږي، نو هيله ده چې همدا كسان به له سمه لار موندونكو څخه وي.

வசனம்: 19

اَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَآجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْاٰخِرِ وَجٰهَدَ فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ؕ— لَا یَسْتَوٗنَ عِنْدَ اللّٰهِ ؕ— وَاللّٰهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّٰلِمِیْنَ ۟ۘ

آيا حاجيانو ته اوبه وركول او د مسجد حرام ودانول مو د هغه چا (له كار) سره برابر ګڼلي چې په الله او د آخرت په ورځ يې ايمان راوړى او د الله په لار كې يې جهاد كړى؟ د الله پر وړاندې خو نه دي برابر او الله ظالمانو خلكو ته لارښوونه نه كوي.

வசனம்: 20

اَلَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَهَاجَرُوْا وَجٰهَدُوْا فِیْ سَبِیْلِ اللّٰهِ بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ ۙ— اَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللّٰهِ ؕ— وَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْفَآىِٕزُوْنَ ۟

هغوى چې ايمان راوړى، هجرت يې كړى او په مالونو او ځانونو يې د الله په لار كې جهاد كړى، د الله په وړاندې خو د هماغو درجه لوړه ده او همدوى بريالي دي.