மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அர்ரஃத் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 252 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 19

اَفَمَنْ یَّعْلَمُ اَنَّمَاۤ اُنْزِلَ اِلَیْكَ مِنْ رَّبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ اَعْمٰی ؕ— اِنَّمَا یَتَذَكَّرُ اُولُوا الْاَلْبَابِ ۟ۙ

ایا نو هغه څوک چې په دې پوهیږي چې تاته ستا د رب له لورې نازل شوي څیزونه حق دي د هغه چا په شان دی چې له دې هر څه نه ړوند وي؟ خبره همدا ده چې پند یوازې د عقل څښتنان اخلي.

வசனம்: 20

الَّذِیْنَ یُوْفُوْنَ بِعَهْدِ اللّٰهِ وَلَا یَنْقُضُوْنَ الْمِیْثَاقَ ۟ۙ

عقل من خلک هغه دي چې له الله سره خپلې وعدې پوره کوي او تړون نه ماتوي.

வசனம்: 21

وَالَّذِیْنَ یَصِلُوْنَ مَاۤ اَمَرَ اللّٰهُ بِهٖۤ اَنْ یُّوْصَلَ وَیَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَیَخَافُوْنَ سُوْٓءَ الْحِسَابِ ۟ؕ

او هغه کسان دي چې هغه اړیکي ساتي چې الله پاک ئې د ساتلو غوښتنه کړې ده. له خپل رب نه ډاریږي او هم د بد حساب ډار ورسره وي.

வசனம்: 22

وَالَّذِیْنَ صَبَرُوا ابْتِغَآءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَاَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاَنْفَقُوْا مِمَّا رَزَقْنٰهُمْ سِرًّا وَّعَلَانِیَةً وَّیَدْرَءُوْنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ عُقْبَی الدَّارِ ۟ۙ

او هغه کسان دي چې د خپل رب د خوښۍ د تر لاسه کولو لپاره زغم خپلوي لمونځونه ودروي او څه چې مونږ ورکړي پټ او ښکاره ترې خیراتونه کوي او بدۍ مخه په نیکۍ سره نیسي نو اخرنی کور د همدغو خلکو لپاره دی.

வசனம்: 23

جَنّٰتُ عَدْنٍ یَّدْخُلُوْنَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ اٰبَآىِٕهِمْ وَاَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیّٰتِهِمْ وَالْمَلٰٓىِٕكَةُ یَدْخُلُوْنَ عَلَیْهِمْ مِّنْ كُلِّ بَابٍ ۟ۚ

تل پاتې جنتونه دي چې دوی، د دوی نیک عمله پلرونه د ژوند جوړې او بچیان به يې ورننه ووځي او ملائکې به هم له هرې دروازې پرته ور ننه ووځي.

வசனம்: 24

سَلٰمٌ عَلَیْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ ۟ؕ

او ورته وايې به چې د صبر په بدل کې درته تل پاتې سلامتیا ده هو! دا له هر څه نه غوره کور دی.

வசனம்: 25

وَالَّذِیْنَ یَنْقُضُوْنَ عَهْدَ اللّٰهِ مِنْ بَعْدِ مِیْثَاقِهٖ وَیَقْطَعُوْنَ مَاۤ اَمَرَ اللّٰهُ بِهٖۤ اَنْ یُّوْصَلَ وَیُفْسِدُوْنَ فِی الْاَرْضِ ۙ— اُولٰٓىِٕكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوْٓءُ الدَّارِ ۟

او کوم کسان چې له الله سره تړلی تړون له پوخوالي وروسته ماتوي او هغه اړیکي پرې کوي چې الله يې د نښلولو حکم کړی او په ځمکه کې فساد او ګډوډي کوي. لعنت يې په برخه او د همدوی لپاره بد کور دی.

வசனம்: 26

اَللّٰهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَّشَآءُ وَیَقْدِرُ ؕ— وَفَرِحُوْا بِالْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ؕ— وَمَا الْحَیٰوةُ الدُّنْیَا فِی الْاٰخِرَةِ اِلَّا مَتَاعٌ ۟۠

الله د خپلې خوښې په رڼا کې چاته ورزي پراخوي او پر چايې تنګوي کافران یر دنیوي ژوند خوښ دي. په داسې حال کې چې دنیوي ژوند د اخرت په پرتله له یوې کوچنۍ توښې پرته د بل څه ارزښت نه لري.

வசனம்: 27

وَیَقُوْلُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَوْلَاۤ اُنْزِلَ عَلَیْهِ اٰیَةٌ مِّنْ رَّبِّهٖ ؕ— قُلْ اِنَّ اللّٰهَ یُضِلُّ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْۤ اِلَیْهِ مَنْ اَنَابَ ۟ۖۚ

او کافران وايي چې پر دغه سړي د خپل رب له لورې ولې یوه معجزه نه راښکته کیږي؟ ای محمده! ووایه چې د الله چا ته خوښه شي بې لاري کوي يې او هغه چا ته لار ښايې چې د الله په لور راګرځيدلي وي.

வசனம்: 28

اَلَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَتَطْمَىِٕنُّ قُلُوْبُهُمْ بِذِكْرِ اللّٰهِ ؕ— اَلَا بِذِكْرِ اللّٰهِ تَطْمَىِٕنُّ الْقُلُوْبُ ۟ؕ

الله ته یوازې هغه خلک ورګرځیږي چې ایمان يې راوړی او دالله پر ذکر يې زړونه ارام نیسي. خبر دار چې زړونه یوازې دالله په ذکر ارا نیسي او بس.