மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 49 அத்தியாயம் ஸூரா அஸ்ஸுமர் - الترجمة البشتوية - سرفراز - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 49

فَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ؗ— ثُمَّ اِذَا خَوَّلْنٰهُ نِعْمَةً مِّنَّا ۙ— قَالَ اِنَّمَاۤ اُوْتِیْتُهٗ عَلٰی عِلْمٍ ؕ— بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَّلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

انسان ته چې کله هم کوم کړاو ورسیږي نو مونږ بلي او چې د خپلې لورینې له مخې پرې پیرزوینه وکړو نو بیا وايې دا خو زما د پوهې له مخې راکړای شوي دي نه داسې نه ده بلکې دا یو ازمیښت دی خو د هغوی زیات خلک نه پوهیږې.