மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 51 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - الترجمة البشتوية - سرفراز - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 51

وَاِذَاۤ اَنْعَمْنَا عَلَی الْاِنْسَانِ اَعْرَضَ وَنَاٰ بِجَانِبِهٖ ۚ— وَاِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُوْ دُعَآءٍ عَرِیْضٍ ۟

او کله چې مونږ پر انسان لورینه وکړو نو مخ اړوي. او خپل اړخ بل لور تاو وي.او که کوم افت ور ورسیږي نو بیا اوږدې دعاء ګانې کوي.