மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அன்ஆம் - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 141 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 102

ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ— خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوْهُ ۚ— وَهُوَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ وَّكِیْلٌ ۟

همدا ذات ستاسې رب دی پرته له هغه بل د ستاینې وړ ندی. د هر شي پیدا کوونکی دی نو تاسې یې عبادت وکړئ او هغه د هر شي پالونکی دی.

வசனம்: 103

لَا تُدْرِكُهُ الْاَبْصَارُ ؗ— وَهُوَ یُدْرِكُ الْاَبْصَارَ ۚ— وَهُوَ اللَّطِیْفُ الْخَبِیْرُ ۟

سترګي یي نشي احاطه کولی خو هغه سترګې احاطه کوي ځکه چې هغه خورا باریک بین او له هر څه خبر دی.

வசனம்: 104

قَدْ جَآءَكُمْ بَصَآىِٕرُ مِنْ رَّبِّكُمْ ۚ— فَمَنْ اَبْصَرَ فَلِنَفْسِهٖ ۚ— وَمَنْ عَمِیَ فَعَلَیْهَا ؕ— وَمَاۤ اَنَا عَلَیْكُمْ بِحَفِیْظٍ ۟

تاسې ته د خپل رب له لورې حق ښوونکي دلایل راغلل چا چې ولیدل د ځان ګټه یي ده او څکو چې ترې ړوند شو نو د ځان تاوان یي دی. زه ستاسې ژغورونکی نه یم.

வசனம்: 105

وَكَذٰلِكَ نُصَرِّفُ الْاٰیٰتِ وَلِیَقُوْلُوْا دَرَسْتَ وَلِنُبَیِّنَهٗ لِقَوْمٍ یَّعْلَمُوْنَ ۟

او په دې توګه مونږ ټولې نښې او معجزې بیانوو تر څو ځیني ناپوهان ووایي چې تا له بل چا نه زده کړی دی او کوم چې پوهیږي نو هغوې ته واقعیت څرګند کړو.

வசனம்: 106

اِتَّبِعْ مَاۤ اُوْحِیَ اِلَیْكَ مِنْ رَّبِّكَ ۚ— لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۚ— وَاَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِیْنَ ۟

ای محمده! د هغه څه مننه وکړه چې د خپل رب له لورې تا ته وحې کیږي. پرته له یو الله نه بل څوک د بلنې وړ ندی. او په مشرکانو پسې سر مه خوږه وه.

வசனம்: 107

وَلَوْ شَآءَ اللّٰهُ مَاۤ اَشْرَكُوْا ؕ— وَمَا جَعَلْنٰكَ عَلَیْهِمْ حَفِیْظًا ۚ— وَمَاۤ اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیْلٍ ۟

که چیرې الله غوښتې واي نو هغوی به شرک نه ؤ کړی او مونږ ته پر هغوی څارونکی نه یي ټاکلی او نه ته هغوی پالونکی یې.

வசனம்: 108

وَلَا تَسُبُّوا الَّذِیْنَ یَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَیَسُبُّوا اللّٰهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ ؕ— كَذٰلِكَ زَیَّنَّا لِكُلِّ اُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ۪— ثُمَّ اِلٰی رَبِّهِمْ مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

او هغو څیزونو ته کنځا مه کوئ چې کافران يې پرته له الله نه رابلي هسې نه چې کافران د کینې او ظلم له کبله په ناپوهۍ الله پاک ته کنځا وکړي مونږ هر چا ته د هغوی د کړنې ورښایسته کړي دي بیا د هر چا ورتګ خپل رب ته دی هغه به یې د کړنو په نتیجه خبر کړي.

வசனம்: 109

وَاَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَیْمَانِهِمْ لَىِٕنْ جَآءَتْهُمْ اٰیَةٌ لَّیُؤْمِنُنَّ بِهَا ؕ— قُلْ اِنَّمَا الْاٰیٰتُ عِنْدَ اللّٰهِ وَمَا یُشْعِرُكُمْ ۙ— اَنَّهَاۤ اِذَا جَآءَتْ لَا یُؤْمِنُوْنَ ۟

او کافران د الله په نوم لوی لوی قسمونه اخلي چې که غوښتل شوې معجزه یې ورته راشي نو ایمان به راوړي. ای محمده! ووایه چې معجزې له الله سره دي. او ای مؤمنانو! تاسې څرنګه وپوهول شئ چې که معجزې راشي هم هغوی ایمان نه دی.

வசனம்: 110

وَنُقَلِّبُ اَفْـِٕدَتَهُمْ وَاَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ یُؤْمِنُوْا بِهٖۤ اَوَّلَ مَرَّةٍ وَّنَذَرُهُمْ فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟۠

او مونږ یې زړونه او سترګې په همغه شان اړوو لکه چې په لومړۍ ورځ یې په حق دین ایمان نه دی راوړی او پریږدو یې چې په خپله سرغړونه کې لالهانده وي