மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அபஸ - பாஷ்டோ மொழிபெயர்ப்பு - சர்ப்ராஸ் - பக்க எண் 585 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

عبس

வசனம்: 1

عَبَسَ وَتَوَلّٰۤی ۟ۙ

(محمد)تندی تر یو او مخ یې واړولو.

வசனம்: 2

اَنْ جَآءَهُ الْاَعْمٰى ۟ؕ

چې ړوند ورته راغی.

வசனம்: 3

وَمَا یُدْرِیْكَ لَعَلَّهٗ یَزَّ ۟ۙ

او ته څه پوه کړې؟کیدای شي ځان پاک کړي.

வசனம்: 4

اَوْ یَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰى ۟ؕ

او یا له تا څخه پند واخلي او ترې ګټه پورته کړي.

வசனம்: 5

اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰى ۟ۙ

مګر هغه چا چې بې پروایې وکړه.

வசனம்: 6

فَاَنْتَ لَهٗ تَصَدّٰى ۟ؕ

تا هغه ته پاملرنه وکړه.

வசனம்: 7

وَمَا عَلَیْكَ اَلَّا یَزَّكّٰى ۟ؕ

سره له دې چې ته ملامت نه یې که هغه ځان پاک نه کړي.

வசனம்: 8

وَاَمَّا مَنْ جَآءَكَ یَسْعٰى ۟ۙ

او هغه چې تاته په منډه راغلی وو.

வசனம்: 9

وَهُوَ یَخْشٰى ۟ۙ

او د الله ډار ورسره وو.

வசனம்: 10

فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰى ۟ۚ

نو ته ترې برې پروا شوې؟

வசனம்: 11

كَلَّاۤ اِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

نه هیڅکله نه: داسې باید ونه کړې ځکه دا قران یو پند دی.

வசனம்: 12

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ۘ

د چا چې خوښه وي وادې خلي.

வசனம்: 13

فِیْ صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ۟ۙ

دا پند په غوره پانو لیکل شوی.

வசனம்: 14

مَّرْفُوْعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ۟ۙ

په لوړو او پاکو پاڼو کې.

வசனம்: 15

بِاَیْدِیْ سَفَرَةٍ ۟ۙ

د لیکونکو په لاسونو.

வசனம்: 16

كِرَامٍ بَرَرَةٍ ۟ؕ

چې غوره او نیکو کاره وي.

வசனம்: 17

قُتِلَ الْاِنْسَانُ مَاۤ اَكْفَرَهٗ ۟ؕ

مرګ دې وي پر کافر انسان څه شي کافر کړی؟

வசனம்: 18

مِنْ اَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهٗ ۟ؕ

الله له څه نه پیدا کړی دی؟

வசனம்: 19

مِنْ نُّطْفَةٍ ؕ— خَلَقَهٗ فَقَدَّرَهٗ ۟ۙ

له یو څاڅکي نطفې نه یې پيدا ،او ټول انداندمونه یې ور برابر کړل.

வசனம்: 20

ثُمَّ السَّبِیْلَ یَسَّرَهٗ ۟ۙ

او بیا یې لار ورته اسانه کړه.

வசனம்: 21

ثُمَّ اَمَاتَهٗ فَاَقْبَرَهٗ ۟ۙ

بیا یې مړ او له خاورو یې لاندې کړ.

வசனம்: 22

ثُمَّ اِذَا شَآءَ اَنْشَرَهٗ ۟ؕ

او بیا کله یې چې خوښه شي نوراپورته به یې کړي.

வசனம்: 23

كَلَّا لَمَّا یَقْضِ مَاۤ اَمَرَهٗ ۟ؕ

نه :انسان هغه څه پوره نه کړل چې الله ورته امر کړی وو.

வசனம்: 24

فَلْیَنْظُرِ الْاِنْسَانُ اِلٰى طَعَامِهٖۤ ۟ۙ

انسان دې خپل خوراک ته وګوري.

வசனம்: 25

اَنَّا صَبَبْنَا الْمَآءَ صَبًّا ۟ۙ

مونږ اوبه له بره راتوي کړې.

வசனம்: 26

ثُمَّ شَقَقْنَا الْاَرْضَ شَقًّا ۟ۙ

بیا مو ځمکه وڅیرله.

வசனம்: 27

فَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا حَبًّا ۟ۙ

غلې دانې مو پکې زرغونې کړې.

வசனம்: 28

وَّعِنَبًا وَّقَضْبًا ۟ۙ

او هم انګور او سابه.

வசனம்: 29

وَّزَیْتُوْنًا وَّنَخْلًا ۟ۙ

زیتون او کجورې.

வசனம்: 30

وَّحَدَآىِٕقَ غُلْبًا ۟ۙ

ګڼ باغونه.

வசனம்: 31

وَّفَاكِهَةً وَّاَبًّا ۟ۙ

میوې او واښه.

வசனம்: 32

مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

تر څو تاسې او ستاسې څاروي ترې ګټه واخلي.

வசனம்: 33

فَاِذَا جَآءَتِ الصَّآخَّةُ ۟ؗ

نو کله چې ګڼه وونکي چیغه وشي.

வசனம்: 34

یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخِیْهِ ۟ۙ

په هغه ورځ به هر سړی له خپل ورور څخه تښتي.

வசனம்: 35

وَاُمِّهٖ وَاَبِیْهِ ۟ۙ

له مور او پلار.

வசனம்: 36

وَصَاحِبَتِهٖ وَبَنِیْهِ ۟ؕ

له ښځې او بچیو څخه.

வசனம்: 37

لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَىِٕذٍ شَاْنٌ یُّغْنِیْهِ ۟ؕ

په دې ورځ به هر سړی له داسې څه سره مخ وي چې له بل څخه به یې بې پروا کوي.

வசனம்: 38

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ مُّسْفِرَةٌ ۟ۙ

ځینې مخونه به په دې ورځ روښانه وي.

வசனம்: 39

ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ۟ۚ

خندان،تازه او خوښ به وي.

வசனம்: 40

وَوُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ۟ۙ

او ځیني مخونه به په همدې ورځ په خړو ګردونو کې پټ وي.