மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 27 அத்தியாயம் ஸூரா இப்ராஹீம் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 27

یُثَبِّتُ اللّٰهُ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا وَفِی الْاٰخِرَةِ ۚ— وَیُضِلُّ اللّٰهُ الظّٰلِمِیْنَ ۙ۫— وَیَفْعَلُ اللّٰهُ مَا یَشَآءُ ۟۠

الله مؤمنان را با کلمۀ ثابت توحید بر ایمانی کامل در زندگی دنیا استوار می‌سازد تا اینکه در حال ایمان بمیرند، و در برزخ در قبرهای‌شان هنگام سوال، و روز قیامت آنها را استوار می‌سازد، و الله ستمکاران به‌سبب شرک و کفر به الله را از صواب و راه راست گمراه می‌سازد، و هرچه بخواهد انجام می‌دهد، چه گمراه‌ کردن کسی‌که گمراه ‌کردن او را به عدالت خویش بخواهد، و چه هدایت کسی‌که به فضل خویش هدایتش را بخواهد، زیرا هیچ اجبار کننده‌ای برای او سبحانه نیست.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• تشبيه كلمة الكفر بشجرة الحَنْظل الزاحفة، فهي لا ترتفع، ولا تنتج طيبًا، ولا تدوم.

تشبیه کلمه ی کفر به بوته ى تلخک که روی سطح زمین رويش مى كند و ارتفاع نمی گیرد، و محصول تلخى توليد مى كند، و عمر طولانی ندارد.

• الرابط بين الأمر بالصلاة والزكاة مع ذكر الآخرة هو الإشعار بأنهما مما تكون به النجاة يومئذ.

امر به نماز و زکات همراه با ذکر روز آخرت به این امر اشاره دارد که نماز و زکات از اسباب نجات در روز قیامت هستند.

• تعداد بعض النعم العظيمة إشارة لعظم كفر بعض بني آدم وجحدهم نعمه سبحانه وتعالى .

برشمردن برخی نعمت‌های بزرگ بر بزرگی کفر برخی فرزندان آدم علیه السلام و انکار نعمت‌های او سبحانه از سوی آنها اشاره دارد.