மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 184 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 184

اَیَّامًا مَّعْدُوْدٰتٍ ؕ— فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَّرِیْضًا اَوْ عَلٰی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ اَیَّامٍ اُخَرَ ؕ— وَعَلَی الَّذِیْنَ یُطِیْقُوْنَهٗ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْكِیْنٍ ؕ— فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَّهٗ ؕ— وَاَنْ تَصُوْمُوْا خَیْرٌ لَّكُمْ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

روزه ی فرض شده بر شما این است که ایام اندکی از سال را روزه بگیرید، اگر کسی از شما چنان بیمار بود که روزه گرفتن برایش دشوار باشد، یا مسافر باشد؛ می تواند افطار کند، سپس باید به تعداد روزه هایی که افطار كرده است روزه ى قضا بگیرد، و کسانی که نمی توانند روزه را قضا کنند، باید فدیه بدهند، و این فدیه، در ازای هر روزه، غذا دادن یک مسکین است و اگر کسی بیشتر از یک مسکین را غذا بدهد و یا همراه قضای روزه اش غذا بدهد، این برایش بهتر است. اگر فضیلت روزه را بدانید، روزه گرفتن از افطار و پرداخت فدیه برایتان بهتر است. این نخستین حکمی است که الله متعال در مورد روزه تشریع کرد، چنان که هر کس می خواست روزه می گرفت و هر کس می خواست افطار کرده و فدیه می داد، پس از آن، الله روزه را بر هر انسان بالغ و توانايى فرض گردانید.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• فَضَّلَ الله شهر رمضان بجعله شهر الصوم وبإنزال القرآن فيه، فهو شهر القرآن؛ ولهذا كان النبي صلى الله عليه وسلم يتدارس القرآن مع جبريل في رمضان، ويجتهد فيه ما لا يجتهد في غيره.

الله متعال با فرض کردن روزه و نزول قرآن کریم در ماه مبارک رمضان به این ماه برتری و فضیلت بخشید. ماه رمضان، ماه قرآن است؛ از این رو پیامبر -صلی الله علیه وسلم- در این ماه، قرآن را همراه جبرئیل مدارسه مى كرد، و بیشتر از ماه های دیگر عبادت می کرد.

• شريعة الإسلام قامت في أصولها وفروعها على التيسير ورفع الحرج، فما جعل الله علينا في الدين من حرج.

اصول و فروع شریعت اسلام، بر آسانی و رفع سختی استوار است؛ زیرا الله هیچ تنگنا و دشواری‌ای در دین برای ما قرار نداده است.

• قُرْب الله تعالى من عباده، وإحاطته بهم، وعلمه التام بأحوالهم؛ ولهذا فهو يسمع دعاءهم ويجيب سؤالهم.

نزدیکی الله متعال به بندگانش و احاطۀ او تعالی بر آنها و علم کامل او به احوال‌شان؛ بنابراین، دعای‌شان را می‌شنود و به درخواست آنها پاسخ می‌دهد.