மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 44 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 44

اَتَاْمُرُوْنَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ اَنْفُسَكُمْ وَاَنْتُمْ تَتْلُوْنَ الْكِتٰبَ ؕ— اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ ۟

بسیار ناپسند است که دیگران را به ایمان و کار نیک امر می‌کنید اما خودتان را فراموش کرده و از این کار روی می‌گردانید، درحالی‌که تورات را می‌خوانید و از فرمان پیروی از دین الله و تصدیق رسولانش علیهم السلام آگاه هستید، پس آیا از عقل و خرد خودتان بهره نمی‌برید؟!

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• من أعظم الخذلان أن يأمر الإنسان غيره بالبر، وينسى نفسه.

بزرگ ترین ذلت و خوارى، آن است که انسان دیگران را به نیکی فراخواند، اما خودش را فراموش کند.

• الصبر والصلاة من أعظم ما يعين العبد في شؤونه كلها.

شکیبایی و نماز از بزرگترین مواردی است که در تمام امور به بنده یاری می‌رسانند.

• في يوم القيامة لا يَدْفَعُ العذابَ عن المرء الشفعاءُ ولا الفداءُ، ولا ينفعه إلا عمله الصالح.

در روز قیامت، نه شفیعان و نه فدیه، عذاب را از انسان دفع نمی‌کنند و فقط عمل صالح خودش به او نفع می‌رساند.