மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 18 அத்தியாயம் ஸூரா அல்முஃமினூன் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 18

وَاَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً بِقَدَرٍ فَاَسْكَنّٰهُ فِی الْاَرْضِ ۖۗ— وَاِنَّا عَلٰی ذَهَابٍ بِهٖ لَقٰدِرُوْنَ ۟ۚ

و آب باران را به اندازۀ نیاز، نه زیاد که خرابی به بار آورد و نه کم که کفایت نکند، از آسمان فرو فرستادیم، سپس آن را در زمین جای دادیم تا مردم و حیوانات از آن برخوردار شوند، و به‌راستی‌که ما توانا هستیم آن را ببریم تا از آن برخوردار نشوند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• لطف الله بعباده ظاهر بإنزال المطر وتيسير الانتفاع به.

لطف الله به بندگانش با فروفرستادن باران و آسان‌سازی بهره‌برداری از آن آشکار است.

• التنويه بمنزلة شجرة الزيتون.

اشاره به جایگاه درخت زیتون.

• اعتقاد المشركين ألوهية الحجر، وتكذيبهم بنبوة البشر، دليل على سخف عقولهم.

اعتقاد مشرکان به الوهیت سنگ، و تکذیب نبوت انسان از سوی آنها، بر کم‌عقلی‌شان دلالت دارد.

• نصر الله لرسله ثابت عندما تكذبهم أممهم.

یاری الله به رسولانش علیهم السلام آن‌گاه که امت‌های‌شان آنها را تکذیب کنند ثابت است.