மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 14 அத்தியாயம் ஸூரா லுக்மான் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 14

وَوَصَّیْنَا الْاِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ ۚ— حَمَلَتْهُ اُمُّهٗ وَهْنًا عَلٰی وَهْنٍ وَّفِصٰلُهٗ فِیْ عَامَیْنِ اَنِ اشْكُرْ لِیْ وَلِوَالِدَیْكَ ؕ— اِلَیَّ الْمَصِیْرُ ۟

و انسان را به اطاعت از پدر و مادرش و نیکی به آن دو، در اموری که موجب نافرمانی الله نباشد سفارش کردیم، مادرش او را در شکم خویش با دشواری‌های پی در پی حمل کرد، و بازگرفتن او از شیرخوارگی در دو سال است، و به او گفتیم: از الله در قبال نعمت‌هایی که به تو ارزانی داشته سپاسگزاری کن، سپس از پدر و مادرت که به پرورش و حمایت تو پرداختند سپاسگزاری کن، بازگشت شما فقط به‌سوی من است آن‌گاه هرکس را به آنچه که استحقاقش را دارد جزا می‌دهم.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• لما فصَّل سبحانه ما يصيب الأم من جهد الحمل والوضع دلّ على مزيد برّها.

چون الله سبحانه سختی بارداری و وضع حمل را که به مادر می‌رسد بیان فرمود بر نیکی بیشتر به مادر ارشاد می‌کند.

• نفع الطاعة وضرر المعصية عائد على العبد.

سود طاعت و زیان معصیت به خود بنده بازمی‌گردد.

• وجوب تعاهد الأبناء بالتربية والتعليم.

وجوب متعهد بودن ملت‌ها بر تربیت و تعلیم.

• شمول الآداب في الإسلام للسلوك الفردي والجماعي.

شمول آداب اسلامی بر رفتار فردی و اجتماعی.