மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 32 அத்தியாயம் ஸூரா ஸபஉ - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 32

قَالَ الَّذِیْنَ اسْتَكْبَرُوْا لِلَّذِیْنَ اسْتُضْعِفُوْۤا اَنَحْنُ صَدَدْنٰكُمْ عَنِ الْهُدٰی بَعْدَ اِذْ جَآءَكُمْ بَلْ كُنْتُمْ مُّجْرِمِیْنَ ۟

و پیشوایان که از حق تکبر ورزیدند به پیروان که آنها را زیردست خویش قرار داده بودند می‌گویند: آیا ما شما را از هدایتی که محمد برای‌تان آورد بازداشتیم؟! خیر، بلکه شما خودتان گمراه و فاسد و فسادکار بودید.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• تبرؤ الأتباع والمتبوعين بعضهم من بعض، لا يُعْفِي كلًّا من مسؤوليته.

بیزاری‌ جستن پیروان و پیشوایان از یکدیگر، هیچ‌یک را از مسئولیت معاف نمی‌کند.

• الترف مُبْعِد عن الإذعان للحق والانقياد له.

قرار گرفتن در ناز و نعمت، از اطاعت حق و تسلیم‌ شدن در برابر آن دور می‌سازد.

• المؤمن ينفعه ماله وولده، والكافر لا ينتفع بهما.

مال و فرزند مؤمن به او نفع می‌رساند، اما کافر از این دو سود نمی‌برد.

• الإنفاق في سبيل الله يؤدي إلى إخلاف المال في الدنيا، والجزاء الحسن في الآخرة.

انفاق در راه الله به بازگردانده ‌شدن مال در دنیا، و پاداش نیکو در آخرت منجر می‌شود.