மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 65 அத்தியாயம் ஸூரா அல்மாயிதா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 65

وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْكِتٰبِ اٰمَنُوْا وَاتَّقَوْا لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَیِّاٰتِهِمْ وَلَاَدْخَلْنٰهُمْ جَنّٰتِ النَّعِیْمِ ۟

و اگر یهود و نصاری به آنچه که محمد صلی الله علیه وسلم آورده است ایمان می‌آوردند، و با اجتناب از گناهان از الله می‌ترسیدند، به‌طور قطع گناهانی را که مرتکب شده بودند هر چند کبیره بودند می‌بخشیدیم، و در روز قیامت آنها را به بهشت‌هایی پرنعمت در می‌آوردیم، که از نعمت‌های همیشگی آن بهره می‌بردند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• العمل بما أنزل الله تعالى سبب لتكفير السيئات ودخول الجنة وسعة الأرزاق.

عمل به آنچه که الله متعال نازل کرده است، سبب پوشاندن بدی‌ها و ورود به بهشت و گشایش در روزی است.

• توجيه الدعاة إلى أن التبليغ المُعتَدَّ به والمُبْرِئ للذمة هو ما كان كاملًا غير منقوص، وفي ضوء ما ورد به الوحي.

راهنمایی دعوتگران به اینکه آن تبلیغی معتبر به شمار می‌آید و ذمه را بری می‌کند، که کامل و بدون کاستی، و در پرتو وحی انجام شود.

• لا يُعْتد بأي معتقد ما لم يُقِمْ صاحبه دليلًا على أنه من عند الله تعالى.

هیچ اعتقادی معتبر نیست و به حساب نمی‌آید مگر زمانی‌که صاحب آن دلیلی ارائه کند بر اینکه از جانب الله متعال است.