மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 26 அத்தியாயம் ஸூரா அல்ஹதீத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 26

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوْحًا وَّاِبْرٰهِیْمَ وَجَعَلْنَا فِیْ ذُرِّیَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْكِتٰبَ فَمِنْهُمْ مُّهْتَدٍ ۚ— وَكَثِیْرٌ مِّنْهُمْ فٰسِقُوْنَ ۟

و به تحقیق که نوح و ابراهیم علیهما السلام را فرستادیم، و در میان فرزندان آن دو، نبوت و کتاب‌های نازل‌شده را قرار دادیم. برخی از فرزندان آن دو به راه راست هدایت‌یافته، و توفیق‌یافته‌ هستند، و بسیاری از آنها از الله نافرمانی کردند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الحق لا بد له من قوة تحميه وتنشره.

حق، ناگزیر به قدرتی نیاز دارد که آن را حمایت و منتشر کند.

• بيان مكانة العدل في الشرائع السماوية.

بیان جایگاه عدالت در شرایع آسمانی.

• صلة النسب بأهل الإيمان والصلاح لا تُغْنِي شيئًا عن الإنسان ما لم يكن هو مؤمنًا.

پیوند نَسَبی با مؤمنان و صالحان ذره‌ای انسان را تا زمانی‌که خودش مؤمن نباشد بی‌نیاز نمی‌سازد.

• بيان تحريم الابتداع في الدين.

بیان تحریم نوآوری در دین.