மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 74 அத்தியாயம் ஸூரா அத்தவ்பா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 74

یَحْلِفُوْنَ بِاللّٰهِ مَا قَالُوْا ؕ— وَلَقَدْ قَالُوْا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُوْا بَعْدَ اِسْلَامِهِمْ وَهَمُّوْا بِمَا لَمْ یَنَالُوْا ۚ— وَمَا نَقَمُوْۤا اِلَّاۤ اَنْ اَغْنٰىهُمُ اللّٰهُ وَرَسُوْلُهٗ مِنْ فَضْلِهٖ ۚ— فَاِنْ یَّتُوْبُوْا یَكُ خَیْرًا لَّهُمْ ۚ— وَاِنْ یَّتَوَلَّوْا یُعَذِّبْهُمُ اللّٰهُ عَذَابًا اَلِیْمًا فِی الدُّنْیَا وَالْاٰخِرَةِ ۚ— وَمَا لَهُمْ فِی الْاَرْضِ مِنْ وَّلِیٍّ وَّلَا نَصِیْرٍ ۟

منافقان سوگند دروغ به الله یاد می‌کنند که: سخنی که از جانب آنها، به تو رسیده است مبنی بر ناسزاگویی به تو و عیبجویی در دینت نگفته‌اند؛ در حقیقت سخنی که از آنها به تو رسیده است و آنها را کافر می‌کند گفته‌اند، و پس از اظهار ایمان، آشکارا کفر نموده‌اند، و به‌طور قطع به ترور پیامبر صلی الله علیه وسلم که در آن موفق نشدند تصمیم گرفته‌اند، و تا توانستند بر هرچیزی اعتراض کرده‌اند، درحالی‌که الله با بی‌نیازساختن آنها از غنیمت‌هایی که بر پیامبرش ارزانی بخشید بر آنها لطف کرد، پس اگر از نفاق‌شان به‌سوی الله توبه کنند توبۀ آنها از ماندن بر نفاق برای‌شان بهتر است، و اگر از توبه به‌سوی الله روی بگردانند، او تعالی آنها را به عذابی‌ دردآور در دنیا با قتل و اسارت، و عذابی رنج‌آور در آخرت با آتش عذاب می‌کند، و یاوری ندارند که آنها را یاری نموده و از عذاب نجات بخشد، و نه هیچ پشتیبانی دارند که عذاب را از آنها دورکند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب جهاد الكفار والمنافقين، فجهاد الكفار باليد وسائر أنواع الأسلحة الحربية، وجهاد المنافقين بالحجة واللسان.

وجوب جهاد با کافران و منافقان؛ جهاد با کافران با دست و سایر انواع سلاح‌های جنگی، و جهاد با منافقان با حجت و زبان است.

• المنافقون من شرّ الناس؛ لأنهم غادرون يقابلون الإحسان بالإساءة.

منافقان بدترین مردم هستند؛ زیرا خیانتکارانی هستند که نیکی را با بدی پاسخ می‌دهند.

• في الآيات دلالة على أن نقض العهد وإخلاف الوعد يورث النفاق، فيجب على المسلم أن يبالغ في الاحتراز عنه.

این آیات دلالت دارند بر اینکه شکستن پیمان و خُلفِ‌ وعده، موجب نفاق می‌شود، پس بر مسلمان واجب است در خودداری از این کار، نهایت تلاشش را به‌کار گیرد.

• في الآيات ثناء على قوة البدن والعمل، وأنها تقوم مقام المال، وهذا أصل عظيم في اعتبار أصول الثروة العامة والتنويه بشأن العامل.

در آیات فوق، ستایشی است بر توان بدنی و کار، و اینکه جایگزین مال است. این امر، وسیلۀ سنجش ثروت عمومی و بالا بردن مقام کارگر به شمار می‌رود.