மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

وَاَمَّا ثَمُوْدُ فَهَدَیْنٰهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمٰی عَلَی الْهُدٰی فَاَخَذَتْهُمْ صٰعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُوْنِ بِمَا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟ۚ

සාලිහ්ගේ ජනයා වූ සමූද් ජනයා වනාහි, සැබවින්ම අපි ඔවුනට සත්යය මග පැහැදිලි කරමින් යහ මග පෙන්වූයෙමු. නමුත් ඔවුන් සත්ය වෙත වූ මගට වඩා නොමගට මුල්තැන දුන්නෝය. එහෙයින් ඔවුන් උපයමින් සිටි දේව ප්රතික්ෂේපය හා පාපකම් හේතුවෙන් නින්දනීය අකුණු දඬුවම ඔවුන් විනාශ කර දැමීය.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.

•සත්යය පිටු දැකීම මෙලොවෙහි හා මතු ලොවෙහි විනාශය ගෙන දෙන සාධකයක් වන්නේය.

• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.

•උඩඟුකම හා බලය පිළිබඳ මුළාව, සත්යය හිමි කර ගැනීම වළක්වාලන කරුණු දෙකකි.

• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.

•දේව ප්රතික්ෂේපකයෝ මෙලොව දඬුවම හා මතු ලොව දඬුවම අතර ඒකාබද්ධ කරනු ලබති

• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.

•මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවනු ලබන දිනයේ කෙනෙකුගේ ශරීර අවයව අදාළ පුද්ගලයාට එරෙහි ව සාක්ෂි දැරීම.