மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 14 அத்தியாயம் ஸூரா அர்ரஃத் - ஸ்பானிஷ் மொழிபெயர்ப்பு- ஈஸா கார்ஸியா - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 14

لَهُۥ دَعۡوَةُ ٱلۡحَقِّۚ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيۡءٍ إِلَّا كَبَٰسِطِ كَفَّيۡهِ إِلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَٰلِغِهِۦۚ وَمَا دُعَآءُ ٱلۡكَٰفِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ

Solo Él tiene el verdadero derecho a ser invocado, y aquellos [ídolos] que invocan en lugar de Dios no podrán responder sus súplicas. [Su ejemplo] es como quien extiende sus manos [frente a un pozo profundo de agua] creyendo que ésta vendrá a su boca, pero esto es imposible. Las súplicas [a los ídolos] de los que se niegan a creer son en vano.

derecho a ser invocado: La súplica es la expresión misma de la adoración. Por eso dijo el Profeta Mujámmad, que la paz y las bendiciones de Dios sean con él: “La súplica es la adoración por excelencia”.