மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 62 அத்தியாயம் ஹூத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இஸ்பானிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 62

قَالُواْ يَٰصَٰلِحُ قَدۡ كُنتَ فِينَا مَرۡجُوّٗا قَبۡلَ هَٰذَآۖ أَتَنۡهَىٰنَآ أَن نَّعۡبُدَ مَا يَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكّٖ مِّمَّا تَدۡعُونَآ إِلَيۡهِ مُرِيبٖ

62. El pueblo de Sálih le dijo: “¡Sálih! Teníamos esperanzas en ti, que fueras nuestro líder, antes de esto. Que fueras quien nos diera consejo y nos guiara. ¿Acaso nos prohíbes que adoremos lo que adoraron nuestros padres? Eso a lo que nos invitas nos resulta muy sospechoso”.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• من وسائل المشركين في التنفير من الرسل الاتهام بخفة العقل والجنون.

1. El llamado de todos los Mensajeros fue el mismo: adorar solo a Al-lah y no asociarle nada.

• ضعف المشركين في كيدهم وعدائهم، فهم خاضعون لله مقهورون تحت أمره وسلطانه.

2. El rechazo y la obstinación de los idólatras ocurre de la misma manera en todo momento y lugar.

• أدلة الربوبية من الخلق والإنشاء مقتضية لتوحيد الألوهية وترك ما سوى الله.