மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 66 அத்தியாயம் ஸூரா அல்ஹஜ் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இஸ்பானிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 66

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَحۡيَاكُمۡ ثُمَّ يُمِيتُكُمۡ ثُمَّ يُحۡيِيكُمۡۗ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَكَفُورٞ

66. Solo Al-lah es Quien les dio la vida, puesto que Él les dio existencia cuando no existían. Luego los hará morir cuando lleguen al final de sus vidas, y después los resucitará para que respondan por sus obras y los recompense por ellas. En verdad, el ser humano siempre niega las bondades de Al-lah, a pesar de que son tan evidentes.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• من نعم الله على الناس تسخير ما في السماوات وما في الأرض لهم.

1. Una de las bondades de Al-lah es que puso lo que hay en los cielos y en la Tierra a su servicio.

• إثبات صفتي الرأفة والرحمة لله تعالى.

2. Se establecen los atributos divinos de la benevolencia y la misericordia de Al-lah.

• إحاطة علم الله بما في السماوات والأرض وما بينهما.

3. El conocimiento de Al-lah abarca todo cuanto hay en los cielos y la Tierra.

• التقليد الأعمى هو سبب تمسك المشركين بشركهم بالله.

4. La fe ciega de los idólatras fue la razón por la que persistieron en la atribución de copartícipes a Al-lah.