மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் ஸூரா ஆஃபிர் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பிலிப்பைன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

ٱلۡيَوۡمَ تُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡۚ لَا ظُلۡمَ ٱلۡيَوۡمَۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

Sa Araw na ito, gagantihan ang bawat kaluluwa ayon sa nakamit nito na gawa. Kung kabutihan ay kabutihan [ang ganti] at kung kasamaan ay kasamaan [ang ganti]. Walang kawalang-katarungan sa Araw na ito dahil ang Tagahatol ay si Allāh, ang Makatarungan. Tunay na si Allāh ay Mabilis ang pagtutuos sa mga lingkod Niya dahil sa pagkakasaklaw ng kaalaman Niya sa kanila.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• التذكير بيوم القيامة من أعظم الروادع عن المعاصي.

Ang pagpapaalaala hinggil sa Araw ng Pagbangon ay kabilang sa pinakadakila sa mga tagapagpaudlot palayo sa mga pagsuway.

• إحاطة علم الله بأعمال عباده؛ خَفِيَّة كانت أم ظاهرة.

Ang pagkasaklaw ng kaalaman ni Allāh sa mga gawain ng mga lingkod Niya nang pakubli man o nakalantad.

• الأمر بالسير في الأرض للاتعاظ بحال المشركين الذين أهلكوا.

Ang pag-uutos ng paghayo sa lupain para mapangaralan sa kalagayan ng mga tagapagtambal na ipinahamak.