மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 11 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பிலிப்பைன் மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ وَهِيَ دُخَانٞ فَقَالَ لَهَا وَلِلۡأَرۡضِ ٱئۡتِيَا طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا قَالَتَآ أَتَيۡنَا طَآئِعِينَ

Pagkatapos nagsadya Siya – kaluwalhatian sa Kanya – sa paglikha ng langit habang ito sa araw na iyon ay usok pa saka nagsabi Siya rito at sa lupa: "Magpaakay kayo sa utos Ko bilang mga nagkukusang-loob o mga napipilitan; walang paglihis para sa inyong dalawa palayo roon." Nagsabi silang dalawa: "Pupunta kami na mga tumatalima sapagkat walang pagnanais para sa amin higit sa pagnanais Mo, O Panginoon namin."

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• تعطيل الكافرين لوسائل الهداية عندهم يعني بقاءهم على الكفر.

Ang pagsasalanta ng mga tagatangging sumampalataya sa mga kaparaanan ng kapatnubayan sa ganang kanila ay nangangahulugan ng pananatili nila sa kawalang-pananampalataya.

• بيان منزلة الزكاة، وأنها ركن من أركان الإسلام.

Ang paglilinaw sa kalagayan ng zakāh at na ito ay isa sa mga saligan ng Islām.

• استسلام الكون لله وانقياده لأمره سبحانه بكل ما فيه.

Ang pagsuko ng Sansinukob kay Allāh at ang pagpapaakay nito sa utos Niya – kaluwalhatian sa Kanya – kalakip ng bawat nasa loob nito.