மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 49 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - الترجمة التلغوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 49

لَا یَسْـَٔمُ الْاِنْسَانُ مِنْ دُعَآءِ الْخَیْرِ ؗ— وَاِنْ مَّسَّهُ الشَّرُّ فَیَـُٔوْسٌ قَنُوْطٌ ۟

మానవుడు ఆరోగ్యము,సంపద,సంతానము లాంటి అనుగ్రహాలను అర్ధించటం నుండి విసిగిపోడు. మరియు ఒక వేళ అతనికి పేదరికము లేదా అనారోగ్యము అటువంటిదేదైనా సంభవిస్తే అప్పుడు అతడు అల్లాహ్ కారుణ్యము నుండి అధికముగా నిరాశ,నిస్పృహలకు లోనవుతాడు.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• علم الساعة عند الله وحده.

ప్రళయం యొక్క జ్ఞానము అల్లాహ్ ఒక్కడి వద్ద ఉన్నది.

• تعامل الكافر مع نعم الله ونقمه فيه تخبط واضطراب.

అల్లాహ్ అనుగ్రహాల పట్ల మరియు ఆయన శిక్షల పట్ల అవిశ్వాసపరుని వ్యవహారము మరియు అందులో మూర్ఖత్వము,మనశ్శాంతి లేకపోవటము జరుగును.

• إحاطة الله بكل شيء علمًا وقدرة.

అల్లాహ్ ప్రతీ వస్తువును జ్ఞానపరంగా మరియు సామర్ధ్యం పరంగా చుట్టుముట్టి యుండటం.