மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 122 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பகரா - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 122

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتِيَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتُ عَلَيۡكُمۡ وَأَنِّي فَضَّلۡتُكُمۡ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

วงศ์วานอิสรออีลเอ๋ย จงรำลึกถึงความโปรดปรานของข้าทั้งเรื่องของศาสนาและเรื่องของโลกดุนยาที่ข้าได้มอบไว้แก่พวกเจ้า และจงรำลึกว่าแท้จริงข้าได้เชิดชูพวกเจ้าไว้เหนือผู้อื่นที่อยู่ในยุคของพวกเจ้าด้วยการแต่งตั้งให้เป็นนบีและเป็นกษัตริย์

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.

แท้จริงบรรดามุสลิมนั้น ถึงแม้ว่าพวกเขาจะทำดีต่อชาวยิวและชาวคริสต์ พวกเขาก็จะไม่พึงพอใจอยู่ดี จนกว่าพวกเขาจะได้ทำให้บรรดามุสลิมนั้นออกไปจากศาสนาของพวกเขา และตามพวกเขาไปในหนทางที่หลงผิดของพวกเขา

• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.

การเป็นผู้นำในศาสนาไม่สามารถที่จะเป็นได้ นอกจากด้วยความมั่นใจที่ถูกต้องและอดทนที่จะยืนหยัดบนคำสั่งของอัลลอฮฺ ตะอาลา เท่านั้น

• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.

ความจำเริญของการขอพรของนบีอิบรอฮีม อะลัยฮิสลาม ที่มีต่อแผ่นดินอันศักดิ์สิทธิ์ โดยอัลลอฮฺนั้นทรงได้ทำให้มันนั้นเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยสำหรับผู้คน และทรงได้มอบความประเสริฐให้แก่ชาวเมืองนั้น ด้วยปัจจัยยังชีพที่มีความหลากหลาย