மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 199 அத்தியாயம் அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான தாய்லாந்து மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 199

ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنۡ حَيۡثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ وَٱسۡتَغۡفِرُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

หลังจากนั้นพวกเจ้าจงออกไปจากอะเราะฟาตที่ที่ผู้คนได้หลั่งไหลกันออกไปเป็นการปฏิบัติตามแบบฉบับของ นบีอิบรอฮีม อลัยฮิสลาม ไม่ใช่เช่นการกระทำของพวกญาฮิลียะฮ์(พวกยุคก่อนอิสลาม)ที่ไม่หยุดพักตรงนั้นและจงขออภัยต่ออัลลอฮ์เถิดในสิ่งที่บกพร่องจากการประกอบพิธีฮัจญ์ของพวกเจ้า แท้จริงอัลลอฮ์นั้น เป็นผู้ทรงอภัยโทษจากบ่าวของพระองค์ที่กลับเนื้อกลับตัว ผู้ทรงเมตตาต่อพวกเขาเสมอ

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• يجب على المؤمن التزود في سفر الدنيا وسفر الآخرة، ولذلك ذكر الله أن خير الزاد هو التقوى.

จำเป็นสำหรับผู้ศรัทธาต้องเตรียมเสบียงสำหรับโลกดุนยานี้และปรโลก ดังนั้นอัลลอฮ์ตรัสไว้ว่าเสบียงที่ดีที่สุดคือความยำเกรง

• مشروعية الإكثار من ذكر الله تعالى عند إتمام نسك الحج.

อนุญาตให้มีการรำลึกถึงอัลลอฮ์ ตะอาลาให้มากๆ เมื่อเสร็จสิ้นการประกอบพิธีฮัจญ์แล้ว

• اختلاف مقاصد الناس؛ فمنهم من جعل همّه الدنيا، فلا يسأل ربه غيرها، ومنهم من يسأله خير الدنيا والآخرة، وهذا هو الموفَّق.

มนุษย์มีเจตนารมณ์แตกต่างกัน บางคนให้ความสำคัญกับโลกนี้ เขาจะไม่ขออะไรเลยจากพระอภิบาลของเขานอกจากเรื่องของโลกนี้เท่านั้น และมีบางคนที่ขอพระอภิบาลของเขาให้เขาในสิ่งที่ดีของโลกนี้และปรโลก และนี่คือผู้ที่ได้รับการชี้นำที่ดีที่สุด