மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் ஸூரா அந்நம்ல் - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

وَحُشِرَ لِسُلَيۡمَٰنَ جُنُودُهُۥ مِنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِ وَٱلطَّيۡرِ فَهُمۡ يُوزَعُونَ

และไพร่พลที่เป็นมนุษย์ ญิน และชัยฏอนได้ถูกรวมไว้แก่สุลัยมานในสภาพที่มีระเบียบวินัย

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• التبسم ضحك أهل الوقار.

การยิ้มนั้นคือการหัวเราะของผู้ที่มีเกิยรติ

• شكر النعم أدب الأنبياء والصالحين مع ربهم.

การขอบคุณในความโปรดปรานถือเป็นมารยาทของบรรดานบีและเหล่าคนดีที่มีต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา

• الاعتذار عن أهل الصلاح بظهر الغيب.

การให้อภัยแก่คนดีโดยพวกเขาไม่อยู่

• سياسة الرعية بإيقاع العقاب على من يستحقه، وقبول عذر أصحاب الأعذار.

การลงโทษต่อบุคคลที่สมควรได้รับการลงโทษ และน้อมรับข้อแก้ตัวของผู้ที่มีเหตุจำเป็น ถือเป็น (นโยบาย) การปกครองประชาชน

• قد يوجد من العلم عند الأصاغر ما لا يوجد عند الأكابر.

ความรู้บางสิ่งบางอย่างอาจจะมีอยู่กับผู้น้อยโดยที่ผู้ใหญ่อาจไม่มี