மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 129 அத்தியாயம் ஸூரா அத்தவ்பா - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 129

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ

หากพวกเขาผินหลังให้เจ้า และไม่ศรัทธาในสิ่งที่เจ้านำมา โอ้ เราะซูลเอ๋ย ก็จงกล่าวแก่พวกเขาเถิดว่า อัลลอฮฺนั้นเป็นที่พอเพียงสำหรับฉันแล้ว ที่ไม่มีพระเจ้าอื่นใดที่ไว้เคารพสักการะด้วยความสัตย์จริงนอกจากพระองค์ และพระองค์เท่านั้น แด่พระองค์เท่านั้นที่ฉันขอมอบหมาย และพระองค์คือเจ้าของบัลลังก์อันยิ่งใหญ่

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

จำเป็นที่ต้องเริ่มต้นการสู้รบกับผู้ปฏิเสธที่ใกล้ที่สุดก่อนหากพื้นที่ของศาสนาอิสลามเริ่มขยายตัวและมีความจำเป็นมากพอ

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

กล่าวถึงสภาพของบรรดามุนาฟิกีนขณะที่อัลกรุอ่านประทานลงมายังพวกเขา โดยที่พวกเขาอยู่ในสภาพเฝ้าระวังอย่างหวาดกลัวและวุ่นวาย

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

กล่าวถึงความเมตตาของนบี ศ็อลลัลลอฮฺอะลัยฮิวะซัลลัม แก่บรรดาผู้ศรัทธาและการกระตือรือร้นต่อพวกเขา

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

ในหลายๆอายะฮฺนี้ เป็นหลักฐานแสดงให้เห็นถึงความศรัทธานั้นมีเพิ่มขึ้นและลดลง และจำเป็นสำหรับผู้ศรัทธาที่ต้องกลั่นกรองความศรัทธาของเขาสม่ำเสมอ แล้วทำให้มันใหม่อยู่เสมอและเติบโตขึ้น เพื่อที่จะเพิ่มพูนการศรัทธาขึ้นเรื่อยๆ