மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 14 அத்தியாயம் ஸூரா அல்அன்கபூத் - அரபு மொழி- அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான துருக்கி மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 14

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَلَبِثَ فِيهِمۡ أَلۡفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمۡسِينَ عَامٗا فَأَخَذَهُمُ ٱلطُّوفَانُ وَهُمۡ ظَٰلِمُونَ

Muhakkak biz Nuh’u bir peygamber olarak kavmine gönderdik. O da dokuz yüz elli sene boyunca, onları Allah’ı birlemeye davet ederek aralarında yaşadı. Onlarsa onu yalanladılar ve küfürlerine devam ettiler. Allah'a karşı küfürleri ve peygamberlerini yalanlamalarından ötürü içinde bulundukları zulümleri sebebiyle tufan onları yakalayıverdi ve boğularak helak oldular.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الأعمال الصالحة يُكَفِّر الله بها الذنوب.

Yüce Allah, salih amellerle günahları örter.

• تأكُّد وجوب البر بالأبوين.

Anne-babaya iyilik yapmanın farz olduğu vurgulanmıştır.

• الإيمان بالله يقتضي الصبر على الأذى في سبيله.

Yüce Allah’a iman, onun yolunda başa gelen eziyetlere sabretmeyi gerektirir.

• من سنَّ سُنَّة سيئة فعليه وزرها ووزر من عمل بها من غير أن ينقص من أوزارهم شيء.

Her kim kötü bir çığır açarsa, açtığı bu çığırın günahı ve bu günahı işleyenlerin günahlarından hiç bir şey eksilmeden tüm günahları bu kimsenin boynuna yüklenir.