மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அபஸ - துருக்கிய மொழிபெயர்ப்பு - ஷஃபான் பிரிட்ச் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Sûretu Abese

வசனம்: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

(Peygamber) Yüzünü ekşitti ve döndü.

வசனம்: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

Ona gözleri görmeyen kimse geldi diye…

வசனம்: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

Ne bilirsin belki o, arınacaktır.

வசனம்: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

Veya öğüt alacak da öğüt ona fayda verecektir.

வசனம்: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

Ama, kendisini ihtiyaçsız görene.

வசனம்: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

Sen, yöneliyorsun ona.

வசனம்: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

Arınmamasından sen sorumlu değilsin!

வசனம்: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

Ama, sana koşarak gelen,

வசனம்: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

Ve korkarak.

வசனம்: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

Sen ise ilgilenmiyorsun.

வசனம்: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

Hayır! (Şunu iyi bil ki) şüphesiz bu bir öğüttür.

வசனம்: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Dileyen kimse düşünüp, öğüt alır.

வசனம்: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

Şerefli sahifelerde.

வசனம்: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

Yükseltilmiş ve tertemiz.

வசனம்: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

Elçilerin ellerinde.

வசனம்: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

Şerefli ve tertemiz/itaatkar.

வசனம்: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

Kahrolası (kâfir) insan ne de çok kâfirdir!

வசனம்: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

Allah, onu hangi şeyden yarattı?

வசனம்: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

Bir sperm damlasından onu yaratıp, (aşamalardan geçirerek) biçime koydu.

வசனம்: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

Sonra da ona yolu kolaylaştırdı.

வசனம்: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

Sonra onu öldürüp kabre koydu.

வசனம்: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

Sonra, onu dilediği zaman yeniden diriltecek.

வசனம்: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

Hayır! Buna rağmen henüz onun emrini yerine getirmedi.

வசனம்: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

İnsan yemeğine bir baksın.

வசனம்: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

Ki, biz suyu döktükçe döktük.

வசனம்: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

Sonra yeri yardıkça yardık.

வசனம்: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

Ve orada taneler bitirdik.

வசனம்: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

Üzümler, yoncalar.

வசனம்: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

Zeytinler, hurmalar.

வசனம்: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

İri ağaçlı bahçeler.

வசனம்: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

Meyveler ve otlaklar.

வசனம்: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

Sizin ve hayvanlarınız için bir meta olarak.

வசனம்: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

O büyük gürültü geldiği zaman,

வசனம்: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

O gün kişi kardeşinden kaçar.

வசனம்: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

Anasından, babasından.

வசனம்: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

Eşinden ve evladından.

வசனம்: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

O gün herkes için kendine yetecek bir işi vardır.

வசனம்: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

Yüzler vardır o gün apaydınlık.

வசனம்: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

Güleç ve neşeli.

வசனம்: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

Yüzler vardır o gün, üzeri tozlu.

வசனம்: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

Karartı bürümüş.

வசனம்: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

İşte onlar, kâfirler ve facirler onlardır.