மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 125 அத்தியாயம் ஸூரா தாஹா - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا

ئاللاھنىڭ زىكرىدىن يۈز ئۆرۈگۈچى بۇ كاپىر: ئى پەرۋەردىگارىم! نېمە ئۈچۈن مېنى بۈگۈن كۆر ھالەتتە تىرىلدۇردىڭ، مېنىڭ دۇنيادا كۆزۈم كۆرىدىغان تۇرسا؟، دەيدۇ.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الأدب في تلقي العلم، وأن المستمع للعلم ينبغي له أن يتأنى ويصبر حتى يفرغ المُمْلِي والمعلم من كلامه المتصل بعضه ببعض.

مۇئەللىمنىڭ سۆزلىرى ئاخىرلاشقۇچە ئېغىر-بېسىق بولۇپ سەۋىر قىلىپ ئاڭلىشى ياكى يىزىشى تالىبۇل ئىلىمدىن تەلەپ قىلىنىدىغان ئەدەپ-ئەخلاقلارنىڭ جۈملىسىدىندۇر.

• نسي آدم فنسيت ذريته، ولم يثبت على العزم المؤكد، وهم كذلك، وبادر بالتوبة فغفر الله له، ومن يشابه أباه فما ظلم.

ئادەم ئەلەيھىسسالام ئۇنتۇپ قالغاندەك ئەۋلادلىرىمۇ ئۇنتۇپ قالدى، ئۇ مۇستەھكەم ئىرادىدە بولمىغاندەك، ئەۋلادلىرىمۇ شۇنداق بولدى. ئۇ تەۋبە قىلىشقا ئالدىرىدى، ئاللاھ ئۇنى كەچۈرۈم قىلدى. كىمكى ئادەم ئەلەيھسىسالامغا ئوخشاش تەۋبىگە ئالدىرىسا زۇلۇم قىلىنمايدۇ.

• فضيلة التوبة؛ لأن آدم عليه السلام كان بعد التوبة أحسن منه قبلها.

تەۋبىنىڭ پەزىلىتى: چۈنكى ئادەم ئەلەيھىسسالامنىڭ ئەھۋالى تەۋبە .قىلغاندىن كىيىن بۇرۇنقىدىن ياخشى بولغانىدى

• المعيشة الضنك في دار الدنيا، وفي دار البَرْزَخ، وفي الدار الآخرة لأهل الكفر والضلال.

دۇنيادىكى، بەرزەختىكى ۋە ئاخىرەتتىكى مۇشەققەتلىك ئېغىر ھايات .كاپىرلار ۋە ئازغۇنلار ئۈچۈندۇر