மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 29 அத்தியாயம் ஸூரா ஸபஉ - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 29

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Мушриклар ўзлари огоҳлантирилаётган азобни шошилтириб: "Айтаётган гапларингиз рост бўлса, айтинглар-чи, азоб ҳақидаги ваъда қачон рўй беради?", дейдилар.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• التلطف بالمدعو حتى لا يلوذ بالعناد والمكابرة.

Даъват мулойим тарзда олиб борилмоғи лозим. Токи, тингловчи ўзини катта олиб, ундан юз ўгириб кетмасин.

• صاحب الهدى مُسْتَعْلٍ بالهدى مرتفع به، وصاحب الضلال منغمس فيه محتقر.

Ҳидоят топган одам шу ҳидояти билан олийдир. Залолатдаги кимса эса шу залолати билан пастдир, ҳақирдир.

• شمول رسالة النبي صلى الله عليه وسلم للبشرية جمعاء، والجن كذلك.

Пайғамбар алайҳиссаломнинг рисолати бутун башариятни қамраб олган. Жумладан, жинларни ҳам.