மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 11 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ وَهِيَ دُخَانٞ فَقَالَ لَهَا وَلِلۡأَرۡضِ ٱئۡتِيَا طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا قَالَتَآ أَتَيۡنَا طَآئِعِينَ

Кейин Аллоҳ самони яратмоқчи бўлди. У пайтда осмон бир тутун эди. Унга ва заминга: "Фармонимга ўз ихтиёрингиз билан ёки мажбуран бўйсунинглар, сизлар учун бошқа йўл йўқ", деган эди, улар: "Ўз ихтиёримиз билан бўйсундик, биз учун Сенинг иродангдан ўзга ирода йўқдир", дедилар.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• تعطيل الكافرين لوسائل الهداية عندهم يعني بقاءهم على الكفر.

Кофирлар ҳидоятга олиб борадиган воситалардан фойдалана билмасдан, кофирлигича қолаверадилар.

• بيان منزلة الزكاة، وأنها ركن من أركان الإسلام.

Оятларда закотнинг алоҳида ўрни борлиги таъкидланяпти. У Ислом рукнларидан биридир.

• استسلام الكون لله وانقياده لأمره سبحانه بكل ما فيه.

Бутун борлиқ Аллоҳга бўйсунади. Унинг фармонини сўзсиз бажаради.