மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் ஸூரா அந்நஜ்ம் - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ

Пайғамбар алайҳиссаломнинг кўзи ўнгга ҳам, сўлга ҳам оғмади. Ҳаддидан ҳам ошмади.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• كمال أدب النبي صلى الله عليه وسلم حيث لم يَزغْ بصره وهو في السماء السابعة.

Пайғамбар алайҳиссалом одоби камолига етган одоб эди. Еттинчи осмонда ҳам кўзларини ўнгу сўлга оғдирмади.

• سفاهة عقل المشركين حيث عبدوا شيئًا لا يضر ولا ينفع، ونسبوا لله ما يكرهون واصطفوا لهم ما يحبون.

Мушрикларнинг ақли нақадар қисқа. Чунки улар фойда ҳам, зарар ҳам келтирмайдиган нарсаларга ибодат қиладилар. Ўзлари ёқтирмайдиган нарсаларни Аллоҳники деб, ўзлари яхши кўрадиган нарсаларни бизники, дейдилар.

• الشفاعة لا تقع إلا بشرطين: الإذن للشافع، والرضا عن المشفوع له.

Шафоатнинг икки шарти бор. Аллоҳ шафоат қилувчига изн бериши, шафоат қилинувчидан эса рози бўлиши.