மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 118 அத்தியாயம் ஸூரா அத்தவ்பா - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 118

وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

Уч киши, яъни, Каъб ибн Молик, Мирора ибн Рабиъ ва Ҳилол ибн Умайя Табук ғазотига чиқмагандилар. Пайғамбар алайҳиссалом ҳаммага улар билан алоқа қилмасликни буюрди. Ҳаммадан ажралиб қолиш уларни оғир аҳволга солиб қўйди. Қаттиқ хафа бўлиб, ғам-қайғуга ботиб, кенг замин уларга торлик қилиб, юраклари сиқилиб, Аллоҳдан бошқа ёрдам сўраб борадиган жойлари йўқлигини англадилар. Кейин Аллоҳ уларга раҳм қилиб, тавбага йўл очиб берди ва тавбаларини қабул қилди. Аллоҳ бандаларининг тавбаларини қабул қиладиган, уларга Меҳрибон Зотдир.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

Аллоҳдан тақво қилиш ва Унга содиқ бўлиш вожиб. Шу икки иш ҳалокатдан нажот топишга олиб боради.

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

Аллоҳ йўлида инфоқ-эҳсон қилишнинг савоби жуда улуғ.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

Жиҳод қанчалик фарз бўлса, динни ўрганиш ҳам ўшанча фарздир. Дин шу икки иш билангина оёққа туради.