மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 14 அத்தியாயம் ஸூரா அல்ஹதீத் - யாஊ மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 14

يُنَادُونَهُمۡ أَلَمۡ نَكُن مَّعَكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ وَلَٰكِنَّكُمۡ فَتَنتُمۡ أَنفُسَكُمۡ وَتَرَبَّصۡتُمۡ وَٱرۡتَبۡتُمۡ وَغَرَّتۡكُمُ ٱلۡأَمَانِيُّ حَتَّىٰ جَآءَ أَمۡرُ ٱللَّهِ وَغَرَّكُم بِٱللَّهِ ٱلۡغَرُورُ

(Achinakunaku) tachaŵilanga ŵanganyao (ŵakulupilila), (achitiji): “Ana nganituŵaga imo ni jenumanja (ku duniya pakutenda ibada)?” (Ŵakulupilila) takajile: “Elo (mwaŵaga nowe pachanyape), nambo jenumanja mwalijonasile mwachimisyene (ni unakunaku), ni mwajembechele (kuti yapate ipato Asilamu), ni mwakayichile (ya kwimuka m’malembe), ni yannyenjile isako yenu yaunami mpaka chayiiche chilamusi cha Allah (chiwa), ni ŵannyenjile jenumanja pa ya Allah nkunyenga (Ibulisu).”