భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్-ఫుర్ఖాన్ - అల్బేనియా అనువాదం - రువ్వాద్ అనువాద కేంద్రం - అనువాదం జరుగుతున్నది - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Suretu El Furkan

వచనం: 1

تَبَارَكَ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡفُرۡقَانَ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦ لِيَكُونَ لِلۡعَٰلَمِينَ نَذِيرًا

I bekuar është Ai që ia zbriti Dalluesin (Kuranin) robit të Vet, që të jetë paralajmërues për botët.

వచనం: 2

ٱلَّذِي لَهُۥ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَلَمۡ يَتَّخِذۡ وَلَدٗا وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ شَرِيكٞ فِي ٱلۡمُلۡكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖ فَقَدَّرَهُۥ تَقۡدِيرٗا

Atij i takon sundimi i qiejve dhe i Tokës; Ai nuk ka lindur kurrë fëmijë dhe nuk ka ortak në sundimin e Tij. Ai ka krijuar çdo gjë dhe e ka përcaktuar saktësisht.

వచనం: 3

وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗ لَّا يَخۡلُقُونَ شَيۡـٔٗا وَهُمۡ يُخۡلَقُونَ وَلَا يَمۡلِكُونَ لِأَنفُسِهِمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا وَلَا يَمۡلِكُونَ مَوۡتٗا وَلَا حَيَوٰةٗ وَلَا نُشُورٗا

Ata kanë marrë zota të tjerë krahas Tij, të cilët nuk mund të krijojnë asgjë, madje vetë janë të krijuar. Ata nuk kanë në dorë për vete as dëm e as dobi, madje ata as mund të shkaktojnë vdekje, as jetë e as ringjallje.

వచనం: 4

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ إِفۡكٌ ٱفۡتَرَىٰهُ وَأَعَانَهُۥ عَلَيۡهِ قَوۡمٌ ءَاخَرُونَۖ فَقَدۡ جَآءُو ظُلۡمٗا وَزُورٗا

Ata që nuk besojnë thonë: "Ky (Kurani) nuk është gjë tjetër veçse një gënjeshtër që ai e ka trilluar me ndihmën e njerëzve të tjerë." Ajo që thonë ata është krejtësisht e padrejtë dhe e rreme.

వచనం: 5

وَقَالُوٓاْ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ ٱكۡتَتَبَهَا فَهِيَ تُمۡلَىٰ عَلَيۡهِ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلٗا

Ata thonë gjithashtu: "Këto janë përralla të të parëve që ai i ka shkruar, të cilat i diktohen në mëngjes e në mbrëmje."

వచనం: 6

قُلۡ أَنزَلَهُ ٱلَّذِي يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ إِنَّهُۥ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

Thuaj: "Atë (Kuranin) e ka zbritur Ai që i di fshehtësitë e qiejve e të Tokës. Ai, me të vërtetë, është Falës i Madh e Mëshirëplotë."

వచనం: 7

وَقَالُواْ مَالِ هَٰذَا ٱلرَّسُولِ يَأۡكُلُ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشِي فِي ٱلۡأَسۡوَاقِ لَوۡلَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِ مَلَكٞ فَيَكُونَ مَعَهُۥ نَذِيرًا

Ata thonë po ashtu: "Ç'është puna e këtij të Dërguari që ha ushqim dhe ecën nëpër tregje?! Përse të mos i ketë zbritur ndonjë engjëll, që të bëhej paralajmërues me të?!

వచనం: 8

أَوۡ يُلۡقَىٰٓ إِلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ تَكُونُ لَهُۥ جَنَّةٞ يَأۡكُلُ مِنۡهَاۚ وَقَالَ ٱلظَّٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا

Ose, përse të mos i jepej ndonjë thesar ose të kishte një kopsht, nga i cili do të hante?!" Zullumqarët thonë: "Ju po ndiqni vetëm një njeri të magjepsur."

వచనం: 9

ٱنظُرۡ كَيۡفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلۡأَمۡثَٰلَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ سَبِيلٗا

Shih çfarë shembujsh sjellin për ty! Kështu ata humbën veten dhe s'mund të gjejnë kurrë rrugën e drejtë.

వచనం: 10

تَبَارَكَ ٱلَّذِيٓ إِن شَآءَ جَعَلَ لَكَ خَيۡرٗا مِّن ذَٰلِكَ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَيَجۡعَل لَّكَ قُصُورَۢا

I Bekuar është Ai i Cili, po të donte, do të të jepte gjëra më të mira se këto: kopshte nëpër të cilat rrjedhin lumenj dhe do të bënte pallate për ty.

వచనం: 11

بَلۡ كَذَّبُواْ بِٱلسَّاعَةِۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِمَن كَذَّبَ بِٱلسَّاعَةِ سَعِيرًا

Jo, por ata e mohojnë Kiametin. Ndërkaq, për ata që e mohojnë Kiametin Ne kemi përgatitur një zjarr flakërues.

వచనం: 12

إِذَا رَأَتۡهُم مِّن مَّكَانِۭ بَعِيدٖ سَمِعُواْ لَهَا تَغَيُّظٗا وَزَفِيرٗا

Kur ai (Zjarri) t'i shohë ata nga larg, ata do të dëgjojnë vlimin dhe ushtimën e tij.

వచనం: 13

وَإِذَآ أُلۡقُواْ مِنۡهَا مَكَانٗا ضَيِّقٗا مُّقَرَّنِينَ دَعَوۡاْ هُنَالِكَ ثُبُورٗا

E, kur të hidhen në të, në një vend të ngushtë, të prangosur, do të kërkojnë shkatërrimin (e vet).

వచనం: 14

لَّا تَدۡعُواْ ٱلۡيَوۡمَ ثُبُورٗا وَٰحِدٗا وَٱدۡعُواْ ثُبُورٗا كَثِيرٗا

"Mos kërkoni sot shkatërrimin vetëm një herë, por kërkojeni atë shumë herë!"

వచనం: 15

قُلۡ أَذَٰلِكَ خَيۡرٌ أَمۡ جَنَّةُ ٱلۡخُلۡدِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَۚ كَانَتۡ لَهُمۡ جَزَآءٗ وَمَصِيرٗا

Thuaju: "A është më i mirë ky (Zjarri) apo Xheneti i përjetshëm që u është premtuar të devotshmëve?" Ai do të jetë shpërblimi dhe vendkthimi i tyre.

వచనం: 16

لَّهُمۡ فِيهَا مَا يَشَآءُونَ خَٰلِدِينَۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ وَعۡدٗا مَّسۡـُٔولٗا

Ata do të kenë në të çfarëdo që dëshirojnë dhe do të qëndrojnë aty përgjithmonë. Ky është një premtim i Zotit tënd, i kërkuar (nga ana juaj)."

వచనం: 17

وَيَوۡمَ يَحۡشُرُهُمۡ وَمَا يَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ فَيَقُولُ ءَأَنتُمۡ أَضۡلَلۡتُمۡ عِبَادِي هَٰٓؤُلَآءِ أَمۡ هُمۡ ضَلُّواْ ٱلسَّبِيلَ

Ditën kur Ai do t'i tubojë idhujtarët bashkë me ata që i adhuronin në vend të Allahut, do t'u thotë atyre (që adhuroheshin): "A i shmangët ju këta robër të Mi apo ata vetë humbën rrugën (e drejtë)?"

వచనం: 18

قَالُواْ سُبۡحَٰنَكَ مَا كَانَ يَنۢبَغِي لَنَآ أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنۡ أَوۡلِيَآءَ وَلَٰكِن مَّتَّعۡتَهُمۡ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ نَسُواْ ٱلذِّكۡرَ وَكَانُواْ قَوۡمَۢا بُورٗا

Ata do të thonë: "I patëmeta je Ti! Neve nuk na takon të marrim ndonjë mbrojtës përveç Teje, por Ti i begatove ata dhe baballarët e tyre, ndërsa ata e harruan këshillën dhe u bënë popull i shkatërruar."

వచనం: 19

فَقَدۡ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسۡتَطِيعُونَ صَرۡفٗا وَلَا نَصۡرٗاۚ وَمَن يَظۡلِم مِّنكُمۡ نُذِقۡهُ عَذَابٗا كَبِيرٗا

"Pra, këta i mohuan ato që thatë, kështu që ju s'do të mund të shmangni dënimin e as do të ndihmoheni. Këdo prej jush që bën zullum, Ne do ta bëjmë të shijojë një dënim të madh.

వచనం: 20

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّآ إِنَّهُمۡ لَيَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشُونَ فِي ٱلۡأَسۡوَاقِۗ وَجَعَلۡنَا بَعۡضَكُمۡ لِبَعۡضٖ فِتۡنَةً أَتَصۡبِرُونَۗ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرٗا

Ne edhe para teje çuam vetëm të dërguar që hanin ushqim dhe shëtisnin nëpër tregje. Ne bëmë disa prej jush sprovë për të tjerët. A do të bëni durim? Zoti yt sheh çdo gjë.

వచనం: 21

۞ وَقَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ أَوۡ نَرَىٰ رَبَّنَاۗ لَقَدِ ٱسۡتَكۡبَرُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ وَعَتَوۡ عُتُوّٗا كَبِيرٗا

Ata që nuk presin të takohen me Ne, thonë: "Përse nuk na dërgohen engjëjt ose ta shohim Zotin tonë?" Në të vërtetë, ata u treguan shumë mendjemëdhenj dhe kaluan çdo kufi.

వచనం: 22

يَوۡمَ يَرَوۡنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ لَا بُشۡرَىٰ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُجۡرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا

Ditën kur t'i shohin engjëjt, për keqbërësit nuk do të ketë lajm të mirë dhe ata (engjëjt) do të thonë: "(Xheneti për ju është) krejtësisht i ndaluar!"

వచనం: 23

وَقَدِمۡنَآ إِلَىٰ مَا عَمِلُواْ مِنۡ عَمَلٖ فَجَعَلۡنَٰهُ هَبَآءٗ مَّنثُورًا

Ne do t'u drejtohemi veprave që kanë bërë dhe do t'i bëjmë hi e pluhur.

వచనం: 24

أَصۡحَٰبُ ٱلۡجَنَّةِ يَوۡمَئِذٍ خَيۡرٞ مُّسۡتَقَرّٗا وَأَحۡسَنُ مَقِيلٗا

Banorët e Xhenetit, atë Ditë, do të kenë vendbanimin më të mirë dhe vendpushimin më të bukur.

వచనం: 25

وَيَوۡمَ تَشَقَّقُ ٱلسَّمَآءُ بِٱلۡغَمَٰمِ وَنُزِّلَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ تَنزِيلًا

Ditën kur qielli do të çahet nga retë dhe engjëjt do të zbresin me të madhe.

వచనం: 26

ٱلۡمُلۡكُ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡحَقُّ لِلرَّحۡمَٰنِۚ وَكَانَ يَوۡمًا عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ عَسِيرٗا

Sundimi i vërtetë në atë Ditë i takon vetëm të Gjithëmëshirshmit. Ajo do të jetë ditë e vështirë për jobesimtarët.

వచనం: 27

وَيَوۡمَ يَعَضُّ ٱلظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيۡهِ يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي ٱتَّخَذۡتُ مَعَ ٱلرَّسُولِ سَبِيلٗا

Atë Ditë, keqbërësi do të kafshojë duart e veta, duke thënë: "Ah, i mjeri unë! Sikur të kisha ndjekur udhën e drejtë bashkë me të Dërguarin!

వచనం: 28

يَٰوَيۡلَتَىٰ لَيۡتَنِي لَمۡ أَتَّخِذۡ فُلَانًا خَلِيلٗا

Ah, i mjeri unë! Sikur të mos e kisha marrë filanin për mik të ngushtë!

వచనం: 29

لَّقَدۡ أَضَلَّنِي عَنِ ٱلذِّكۡرِ بَعۡدَ إِذۡ جَآءَنِيۗ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِلۡإِنسَٰنِ خَذُولٗا

Ai më largoi nga Këshilla (Kurani) pasi më erdhi." Shejtani gjithnjë e tradhton njeriun.

వచనం: 30

وَقَالَ ٱلرَّسُولُ يَٰرَبِّ إِنَّ قَوۡمِي ٱتَّخَذُواْ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ مَهۡجُورٗا

I Dërguari tha: "O Zoti im! Vërtet, populli im e braktisi këtë Kuran!"

వచనం: 31

وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا مِّنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيٗا وَنَصِيرٗا

Kështu pra, ne caktuam për çdo profet një armik prej keqbërësve, por mjafton që Zoti yt të jetë udhërrëfyes dhe ndihmës yti.

వచనం: 32

وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡلَا نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلۡقُرۡءَانُ جُمۡلَةٗ وَٰحِدَةٗۚ كَذَٰلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِۦ فُؤَادَكَۖ وَرَتَّلۡنَٰهُ تَرۡتِيلٗا

Ata që nuk besojnë thonë: "Përse të mos i shpallej Kurani i tëri përnjëherë?" Ne ta shpallëm kështu për ta forcuar zemrën tënde nëpërmjet tij. Ne ta shpallëm atë pjesë-pjesë.

వచనం: 33

وَلَا يَأۡتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَأَحۡسَنَ تَفۡسِيرًا

Sa herë që ata të sjellin ndonjë shembull, Ne ta sjellim të vërtetën dhe shpjegimin më të mirë.

వచనం: 34

ٱلَّذِينَ يُحۡشَرُونَ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ إِلَىٰ جَهَنَّمَ أُوْلَٰٓئِكَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضَلُّ سَبِيلٗا

Ata që do të tërhiqen zvarrë me fytyrë për në Xhehenem, ata do të jenë në pozitën më të keqe dhe më të humburit nga rruga e drejtë.

వచనం: 35

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلۡنَا مَعَهُۥٓ أَخَاهُ هَٰرُونَ وَزِيرٗا

Ne i dhamë Musait Librin dhe bashkë me të caktuam vëllanë e tij, Harunin, ndihmës.

వచనం: 36

فَقُلۡنَا ٱذۡهَبَآ إِلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَدَمَّرۡنَٰهُمۡ تَدۡمِيرٗا

U thamë: "Shkoni të dy te populli që i përgënjeshtroi shenjat Tona!" Pastaj i shkatërruam tërësisht.

వచనం: 37

وَقَوۡمَ نُوحٖ لَّمَّا كَذَّبُواْ ٱلرُّسُلَ أَغۡرَقۡنَٰهُمۡ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ لِلنَّاسِ ءَايَةٗۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِلظَّٰلِمِينَ عَذَابًا أَلِيمٗا

Edhe popullin e Nuhut, kur i përgënjeshtruan të dërguarit, i fundosëm dhe i bëmë shembull për njerëzimin. Ne kemi përgatitur për zullumqarët një dënim të dhembshëm.

వచనం: 38

وَعَادٗا وَثَمُودَاْ وَأَصۡحَٰبَ ٱلرَّسِّ وَقُرُونَۢا بَيۡنَ ذَٰلِكَ كَثِيرٗا

Gjithashtu (i shkatërruam) edhe adët, themudët, njerëzit e Rasit dhe shumë breza ndërmjet tyre.

వచనం: 39

وَكُلّٗا ضَرَبۡنَا لَهُ ٱلۡأَمۡثَٰلَۖ وَكُلّٗا تَبَّرۡنَا تَتۡبِيرٗا

Të gjithëve u sollëm shembuj dhe të gjithë i shkatërruam tërësisht.

వచనం: 40

وَلَقَدۡ أَتَوۡاْ عَلَى ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِيٓ أُمۡطِرَتۡ مَطَرَ ٱلسَّوۡءِۚ أَفَلَمۡ يَكُونُواْ يَرَوۡنَهَاۚ بَلۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ نُشُورٗا

Ata me siguri kanë kaluar pranë qytetit që u shkatërrua nga rrebeshi i tmerrshëm. Vallë, a nuk e kanë parë atë? Jo, por ata nuk prisnin të ringjalleshin.

వచనం: 41

وَإِذَا رَأَوۡكَ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي بَعَثَ ٱللَّهُ رَسُولًا

Kur të shohin ty (o Pejgamber), të marrin vetëm për tallje: "A ky është ai që Allahu e ka sjellë si të dërguar?!

వచనం: 42

إِن كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنۡ ءَالِهَتِنَا لَوۡلَآ أَن صَبَرۡنَا عَلَيۡهَاۚ وَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ حِينَ يَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ مَنۡ أَضَلُّ سَبِيلًا

Ai për pak do të na kishte larguar nga zotat tanë, nëse nuk do të ishim të përkushtuar ndaj tyre." Por, kur ta shohin dënimin, do ta kuptojnë se kush është më i humbur nga rruga e drejtë.

వచనం: 43

أَرَءَيۡتَ مَنِ ٱتَّخَذَ إِلَٰهَهُۥ هَوَىٰهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيۡهِ وَكِيلًا

A e ke parë ti atë që dëshirën e vet e merr për zot? Mos vallë, ti do t'i bëhesh mbrojtës atij?

వచనం: 44

أَمۡ تَحۡسَبُ أَنَّ أَكۡثَرَهُمۡ يَسۡمَعُونَ أَوۡ يَعۡقِلُونَۚ إِنۡ هُمۡ إِلَّا كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّ سَبِيلًا

A mendon se shumica e tyre dëgjojnë ose kuptojnë? Ata janë porsi bagëtia, madje ata janë edhe më të humbur nga rruga e drejtë.

వచనం: 45

أَلَمۡ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيۡفَ مَدَّ ٱلظِّلَّ وَلَوۡ شَآءَ لَجَعَلَهُۥ سَاكِنٗا ثُمَّ جَعَلۡنَا ٱلشَّمۡسَ عَلَيۡهِ دَلِيلٗا

A nuk e sheh se si Zoti yt e zgjat hijen? Po të kishte dashur, do ta bënte atë të pandryshueshme. Mandej, Ne e bëmë Diellin tregues të saj.

వచనం: 46

ثُمَّ قَبَضۡنَٰهُ إِلَيۡنَا قَبۡضٗا يَسِيرٗا

Pastaj Ne e tërheqim atë pranë Vetes pak nga pak.

వచనం: 47

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا وَٱلنَّوۡمَ سُبَاتٗا وَجَعَلَ ٱلنَّهَارَ نُشُورٗا

Është Ai që natën jua bëri mbulesë dhe gjumin pushim, kurse ditën e bëri për gjallërim.

వచనం: 48

وَهُوَ ٱلَّذِيٓ أَرۡسَلَ ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا بَيۡنَ يَدَيۡ رَحۡمَتِهِۦۚ وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ طَهُورٗا

Është Ai që i dërgon erërat si sihariqtarë para (zbritjes së) mëshirës së Tij. Dhe Ne lëshojmë nga qielli ujë të pastër,

వచనం: 49

لِّنُحۡـِۧيَ بِهِۦ بَلۡدَةٗ مَّيۡتٗا وَنُسۡقِيَهُۥ مِمَّا خَلَقۡنَآ أَنۡعَٰمٗا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرٗا

që nëpërmjet tij t'i japim jetë një toke të vdekur dhe t'u japim ujë atyre që kemi krijuar: kafshëve e njerëzve të shumtë.

వచనం: 50

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَٰهُ بَيۡنَهُمۡ لِيَذَّكَّرُواْ فَأَبَىٰٓ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ إِلَّا كُفُورٗا

Ne e shpërndajmë atë mes tyre, që ata të mendojnë, por shumica e njerëzve s'pranojnë gjë tjetër veç mohimit.

వచనం: 51

وَلَوۡ شِئۡنَا لَبَعَثۡنَا فِي كُلِّ قَرۡيَةٖ نَّذِيرٗا

Sikur të donim, do të dërgonim në çdo qytet paralajmërues.

వచనం: 52

فَلَا تُطِعِ ٱلۡكَٰفِرِينَ وَجَٰهِدۡهُم بِهِۦ جِهَادٗا كَبِيرٗا

Prandaj, ti mos iu bind jobesimtarëve, por luftoji ata nëpërmjet këtij (Kurani) me një përpjekje të madhe.

వచనం: 53

۞ وَهُوَ ٱلَّذِي مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ هَٰذَا عَذۡبٞ فُرَاتٞ وَهَٰذَا مِلۡحٌ أُجَاجٞ وَجَعَلَ بَيۡنَهُمَا بَرۡزَخٗا وَحِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا

Është Ai që i bashkon dy dete: njëri i pijshëm e i ëmbël, kurse tjetri i kripur e i hidhur, dhe ndërmjet tyre ka bërë një pengesë dhe një kufi që nuk i lejon të përzihen.

వచనం: 54

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ مِنَ ٱلۡمَآءِ بَشَرٗا فَجَعَلَهُۥ نَسَبٗا وَصِهۡرٗاۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرٗا

Është Ai që krijoi njeriun nga uji e më pas e vuri në lidhje gjaku e krushqie. Zoti yt është i Plotfuqishëm.

వచనం: 55

وَيَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُهُمۡ وَلَا يَضُرُّهُمۡۗ وَكَانَ ٱلۡكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِۦ ظَهِيرٗا

Megjithatë, ata adhurojnë në vend të Allahut atë që nuk mund t'u sjellë as dobi e as dëm; jobesimtari është gjithnjë ndihmës (i shejtanit) kundër Zotit të vet.

వచనం: 56

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

Ne të kemi dërguar ty (o Muhamed) vetëm si kumtues të lajmit të mirë dhe paralajmërues.

వచనం: 57

قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا

Thuaj: "Unë nuk kërkoj nga ju asnjë shpërblim për këtë, por vetëm që të marrë rrugën drejt Zotit të tij ai që dëshiron."

వచనం: 58

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡحَيِّ ٱلَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِهِۦۚ وَكَفَىٰ بِهِۦ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرًا

Mbështetu tek i Gjalli, i Cili nuk vdes kurrë dhe madhëroje Atë me lavdërim. Mjafton që Ai është i Gjithëdijshëm për gjynahet e robërve të Vet.

వచనం: 59

ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَسۡـَٔلۡ بِهِۦ خَبِيرٗا

Është Ai i Cili krijoi qiejt dhe Tokën për gjashtë ditë e pastaj u ngrit mbi Arsh; i Gjithëmëshirshmi, andaj pyet për Të atë që di.

వచనం: 60

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱسۡجُدُواْۤ لِلرَّحۡمَٰنِ قَالُواْ وَمَا ٱلرَّحۡمَٰنُ أَنَسۡجُدُ لِمَا تَأۡمُرُنَا وَزَادَهُمۡ نُفُورٗا۩

Kur u thuhet atyre: "Bjerini në sexhde të Gjithëmëshirshmit!", ata thonë: "Çfarë është i Gjithëmëshirshmi? A t'i biem në sexhde Atij që na urdhëron ti?" Kjo vetëm sa ua shton largimin.

వచనం: 61

تَبَارَكَ ٱلَّذِي جَعَلَ فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَٰجٗا وَقَمَرٗا مُّنِيرٗا

I bekuar është Ai që bëri në qiell yjësi dhe në të vuri një Kandil dhe një Hënë ndriçuese.

వచనం: 62

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ خِلۡفَةٗ لِّمَنۡ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوۡ أَرَادَ شُكُورٗا

Është Ai që natën dhe ditën e bëri të ndjekin njëra-tjetrën, si mësim për ata që duan të mendojnë ose duan të falënderojnë.

వచనం: 63

وَعِبَادُ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلَّذِينَ يَمۡشُونَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ هَوۡنٗا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ ٱلۡجَٰهِلُونَ قَالُواْ سَلَٰمٗا

Robërit e të Gjithëmëshirshmit janë ata që ecin në tokë të përulur e, kur të paditurit u drejtohen atyre, ata thonë vetëm fjalë paqeje,

వచనం: 64

وَٱلَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِيَٰمٗا

ata e kalojnë natën në sexhde e në këmbë, duke u falur për Zotin e tyre

వచనం: 65

وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا

dhe thonë: "Zoti ynë! Largoje prej nesh dënimin e Xhehenemit, se vërtet dënimi i tij është i përhershëm.

వచనం: 66

إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا

Ai është vendbanim e vendqëndrim i keq."

వచనం: 67

وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ يُسۡرِفُواْ وَلَمۡ يَقۡتُرُواْ وَكَانَ بَيۡنَ ذَٰلِكَ قَوَامٗا

Kur shpenzojnë, nuk janë dorëshpuar e as dorështrënguar, por janë mesatarë.

వచనం: 68

وَٱلَّذِينَ لَا يَدۡعُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ وَلَا يَقۡتُلُونَ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَا يَزۡنُونَۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ يَلۡقَ أَثَامٗا

Ata nuk lutin krahas Allahut zot tjetër, nuk vrasin askënd që e ka ndaluar Allahu të vritet, përveçse me të drejtë, dhe nuk bëjnë kurvëri. E kush i bën këto, do të gjejë dënimin.

వచనం: 69

يُضَٰعَفۡ لَهُ ٱلۡعَذَابُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَيَخۡلُدۡ فِيهِۦ مُهَانًا

Atij do t'i dyfishohet dënimi në Ditën e Kiametit dhe do të mbetet në të përgjithmonë i poshtëruar,

వచనం: 70

إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ عَمَلٗا صَٰلِحٗا فَأُوْلَٰٓئِكَ يُبَدِّلُ ٱللَّهُ سَيِّـَٔاتِهِمۡ حَسَنَٰتٖۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

përveç atij që pendohet, beson dhe bën vepra të mira. Të këtillëve Allahu do t'ua shndërrojë të këqijat në të mira. Allahu është Falës i Madh e Mëshirëplotë.

వచనం: 71

وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَإِنَّهُۥ يَتُوبُ إِلَى ٱللَّهِ مَتَابٗا

E, kush pendohet dhe bën vepra të mira, ai i është kthyer Allahut me pendim të sinqertë.

వచనం: 72

وَٱلَّذِينَ لَا يَشۡهَدُونَ ٱلزُّورَ وَإِذَا مَرُّواْ بِٱللَّغۡوِ مَرُّواْ كِرَامٗا

Ata nuk marrin pjesë në gënjeshtra dhe, kur kalojnë pranë së kotës, kalojnë me denjësi

వచనం: 73

وَٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ لَمۡ يَخِرُّواْ عَلَيۡهَا صُمّٗا وَعُمۡيَانٗا

dhe, kur u përmenden ajetet e Zotit të tyre, nuk bëhen të shurdhër e të verbër.

వచనం: 74

وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبۡ لَنَا مِنۡ أَزۡوَٰجِنَا وَذُرِّيَّٰتِنَا قُرَّةَ أَعۡيُنٖ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا

Ata thonë: "Zoti ynë, na dhuro bashkëshorte e pasardhës që janë gëzim për sytë tanë dhe na bëj shembull për të devotshmit."

వచనం: 75

أُوْلَٰٓئِكَ يُجۡزَوۡنَ ٱلۡغُرۡفَةَ بِمَا صَبَرُواْ وَيُلَقَّوۡنَ فِيهَا تَحِيَّةٗ وَسَلَٰمًا

Këta do të shpërblehen me pozitë të lartë (në Xhenet) për durimin e tyre dhe do të gjejnë mikpritje e shpëtim.

వచనం: 76

خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ حَسُنَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا

Aty do të qëndrojnë përgjithmonë. Sa vendbanim e vendqëndrim i shkëlqyer!

వచనం: 77

قُلۡ مَا يَعۡبَؤُاْ بِكُمۡ رَبِّي لَوۡلَا دُعَآؤُكُمۡۖ فَقَدۡ كَذَّبۡتُمۡ فَسَوۡفَ يَكُونُ لِزَامَۢا

Thuaju: "Zoti im nuk do t'ju përfillte fare, po të mos ishte lutja juaj, por ju përgënjeshtruat (të vërtetën), prandaj ndëshkimi për ju do të jetë i pashmangshëm."